Üçüncü Şahsın Şiiri
gözlerin gözlerime değince
felaketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
Ne kadar seviyorsun dersen;
‘nar’ kadar derim...
Dışımda bir ben görünürüm
İçimde binlerce ‘sen’ dökülür...
Atilla ilhan ( Açtırma kutuyu kitabından)
Aydınlatıcı kitap önerilerim
Bedrettin Şimşek - Bir Tanrıtanımaz'la Din Adamı'nın Tartışması
Bedrettin Şimşek - Sahte Peygamberin Vaaz Kitabı
Frédéric Paulhan - Ahlakın Ahlaksızlığı
Fevzi Demir - Bulaşıcı Salaklık
Eyüp Erdoğan - İnanç Uykusu
Giorgio Agamben - Kutsal İnsan
Erskine Caldwell - Din Ticareti
Jean Dubuffet - Boğucu Kültür
Erhan Şermet - Otoriteyi
İnsan anlatamadığı her şeyin kölesidir.
Bu yüzden;
Sait Faik (YALNIZLIĞININ),
Peyami Sefa (DELİLİĞİNİN),
Nazım Hikmet (SEVDALARININ),
Oğuz Atay (DÜŞLERİNİN),
Yusuf Atılgan (ENDİŞELERİNİN),
Sabahattin Ali (MERHAMETİNİN),
Didem madak (HİSLERİNİN),
Cahil Sıtkı (YAŞAMA ARZUSUNUN),
Atilla İlhan (IŞIĞININ),
Turgut Uyar (GÖKYÜZÜNÜN),
Cemal süreya ise (KUŞLARIN KÖLESİ), olmuştur.
HAYAT,
Duvarları anlatamadıklarımızla örülü bir tımarhane penceresinden;
Dünyayı seyredişimizdir.
(ALINTI...)
