Sessizce köşede durmam olan biteni anlamadığım anlamına gelmiyor. Bilakis hepinizden daha fazla hissediyorum, daha fazla gözlemliyorum. Bunlarla o kadar meşgulüm ki içimdeki işleri bitirip dışarıya kafamı uzatmam zaman alıyor bazen de hiç uzatmıyorum. Oysa varım. Andayım. Hem de belki hepinizin olduğundan çok daha fazla.
Kendini ne zaman dışarıda kalmış, çok yorulmuş, kırılmış, gücenmiş, tükenmiş hissetsen hep bunu hatırla. Evin hep orada.
Pilim bitmiş, enerjim tükenmiş, üstümden kuş uçsa o bile bana yük gelecek noktadaydım.
"Sevmek insanın yüreği kadar
Küçükse büyüğünü taşıyamazsın."
Sayfa 19
ümitsiz bir akrep gibi ben aynı zamanda
mağrurum
gece yarısını yaşamaktan yorgunum
Ömrümüz meçhullerden meçhullere akıyor.
Saatler bizim değil, kitaplar bizim değil.
Bizim değil yaşamak, bizim değil hiçbir şey.
Attila İlhan
demek
sen bu dünyadan çocukların anladığını anlıyorsun
zaman ihtiyarlıyor ya sen hâlâ çocuksun
ben
çocuklar gibi sevdim devler gibi ıstırap çektim
Kendimden kurtulmak için gölgemi koridorda astım.
