18 yaşında başlayıp 24 yaşında bitirmiş bir okuyucu olarak, tekrar tekrar okusam bile her okuduğumda farklı hissettirmesi inanılmaz bir deneyim. Her satırında kendinize ait parçalar bulabilirsiniz. Bu sizi ne kadar etkilese de bi o kadar da üzüyor. Aynı kitabın yıllar içerisinde farklı hissettirmesi de cabası. 18 yaşında Füsun’ü çok sevmiş onun için çok üzülmüştüm. Ancak 24 yaşında en yakın hissettiğim ve üzüldüğüm karakter kesinlikle Kemal oldu. Kemal’in tüm zorluklara sınavlara ayrılıklara rağmen bitmek tükenmek bilmeyen aşkı beni çok etkiledi. Sevdiklerime karşı kin ve öfke besleyemediğim için Füsun karakterinin aslında Kemal’e aşık olduğunu düşünmüyorum o sadece onu öyle sevmesine tutkundu. Bu yüzden istediklerini alamadığında sadece kendisine kızgındı kendisine öfkeliydi. Tüm duygular onunla ilgiliydi.