Yeni bir gülümseme edindim yüzüme
Bozkır sabrında ve tenime yakışan .
İnsanların çevremde açtığı yalnızlığı
Yine onlarla doldurmak için
Güneşle birlikte çıkıp yataklardan
Ay ışığı ile dönüyorum evlere
Azalan ömrümü böyle uzatıyorum...
Sayfa 9Kitabı okuyor
Onun güldüğünü de gören olmamıştı; bu konuda da hayvanlara benzerdi, çünkü konuşma yeteneğiden daha korkunç bir şey vardı belki, duygunun mutlu ve özgür bir biçimde dışa vurumu olan gülmek, Tanrı'nın bilinçsiz canlılarından esirgenmişti.
Sayfa 22Kitabı okudu
Hiçbir şeyin benim için gerçekleşmediği, ama yine de her şeyin bana dahil olduğu duygusunu taşıyordum yalnızca.
Sayfa 4Kitabı okudu
Gizemli karanlık ve beklenmedik ıssızlık bana iyi gelmişti; adımlarımı yavaşlattım, biri diğerine benzemeyen dar sokakları birer birer inceledim. Sokaklardan kimi sakindi, kimi insanı çekiyordu, ama hepsi karanlıktı.
Sayfa 2Kitabı okudu
Ay ışığı gecenin en güzel düş ırmağı,
Kimine çok sıradan, kimine özgün gelir.
beyaz bir gemi
Bugün bir resim yapmaya karar vermişti, bir şeyler bulmalıydı. Ama öyle rastgele bir şey değil. Aslında çirkin ve iğrenç de olsa bir gül güzelleştireceği bir şey.. çünkü sanat, yeryüzünde ve insanların içinde olup bitenlere, çöplükte sarayı aynı hakikatten uzak ve güzelleştirici örtüye büreyen ay ışığı gibi, tatlı bir yalan bulutunun arkasından göstermeye mecburdu, sanat eserlerinden faydalanabilecek durumda olanlar, her şeyden önce olmak, oyalanmak istiyorlardı bir gün sanatkarın ekmeği de işte bu tatlı Rüya meraklılarına bağlıydı.
Uykuda farklı görünüyordu, ay ışığı kadar güzel ama onun kadar soğuktu. Uyanmasını diledim, böylece ben de yaşamın ona dönüşünü seyredebilirdim.
İki divâneyiz saman yolunda
O bir ay ışığı, ben ise karanlık
Yaşadımlarımın anısı yerlerini değerlendiremediğim ve karşı koyamadığım karmakarışık bir duyguya bırakıyordu ağır ağır.
Sayfa 12
Buranın insanları beni anlamıyor, ben de onları anlamıyorum.
Sayfa 68