İnsanlar çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki sonra çocukluklarını özlerler. Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler, sonra sağlıklarını geri almak için para öderler...Yarınlarından endişe ederken bugünü unuturlar.. Sonuçta ne bu günü ne de yarını yaşarlar...Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarlar, Ancak..... hiç yaşamamış gibi....ölürler...
Yüreğimdekilerin gerçekleşmesi umuduyla geçti gitti değerli ömrüm. Yazık. Gerçekleşti kestiğim ümit, ama ne çare... Yok geçen ömrün geri gelme umudu.......
Büyük bir arayış içerisindesiniz ama ne aradığınızı bilmiyorsunuz,
Büyük bir bekleyiş var ama gelecek olan ne, birine özlem duyuyorsunuz, bunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz, ama geçmişte özlenecek kimse yok... kim bu ruhu daim edecek varlık...
Bu uygulamayı keşfettikten sonra içime bir umut doğdu, benim gibi düşünenlerde varmış demek, yalnız değilmişim, azınlıkta olsa, olsundu... biz yeterki varlığa , anlam a, temiz duygulara sahip çıkalım. peşimize takılanlar elbet olacaktır.......