Emine Yılmaz
@ayem06
Sadece kitap okuyarak hayata tutunan,kitapları sayesinde hayallerini konuşturan sıradan biri.
Lütfen reklam için mesaj atmayın
Öğrenci
106 okur puanı
Mart 2015 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Garp ve Şarklılar
Maalesef 
Peyami Safa ilk defa bir kitabını beğenmedim. Özellikle 
Sözde Kızlar kitabını okuduktan sonra bu kitabı okuyunca birbirini tekrar eden konuların işleyişini görüyoruz. Peyami safa'nın sağ tarafı yazarı olduğunu biliyordum ama sürekli sol tarafı eleştirip yermesini artık kaldıramıyorum. Özellikle bunu kadınlar üstünden yazmasına da ayrı bir sinirim bozuluyor. Sözde Kızlar kitabında biraz erkeklere de yüklenilmişti.
Kitabın konusunu herkes yazmış o yüzden bir şey yazmayı düşünmüyorum. Ama sayfama bakarsınız Peyami safiye çok okuduğumu görürsünüz ama ara verme vaktinin geldiğini düşünüyorum.
Son olarak Peyami safa'da şunu gördüm insanların bulunduğu konumdan daha yüksek konuma çıkmaya çalışması ve kendimi geliştirmeye çalışması galiba bu yazarımıza biraz batıyor özellikle kadınların kendini bu kadar geliştirmeye çalışması daha da batıyor.
Bu konu hakkında sizin görüşleriniz nelerdir yorumlarda buluşalım.
Dostoyevski'nin gençlik hatırası.
İnsancıklar 
Fyodor Dostoyevski 1846 yılında tam 25 yaşında yazdığı ilk eseridir. Eserini tamamladıktan sonra kendi gibi yazarı olan ev arkadaşı 
Dmitri Vasilyeviç Grigoroviç okutuyor.
Ve ev arkadaşı sayesinde kitabı ünlü yazar ve yayıncı olan Nekrasova'nin beğenisine sunuluyor.
Ben Nekrasova çok etkilenerek "Yeni gogol doğdu" ifadesini kullanıyor ki bu gerçekten de çok büyük bir başarı
Esere gelecek olursak Makar Devuşkin ve Varvara Alekseyevna'nin birbirine yazdığı mektupları bizlere sunuyor. Aslında karakterler birbirlerine çok yakın oturuyorlar ama bir mektup kadar da uzaklar. Yaşadıkları acılar çektikleri talihsizlikler ve gördükleri olaylar,üst sınıf insanların olanara kibirli davranışları da onları birbirlerine bağlamaya yetiyor.
Ne kadar da çok az para kazansalar da kazandıkları parayla bile birbirlerini destek olmaya çalışıyorlar birbirlerine kitap gönderiyorlar birbirlerine duygularının en derin kırıntılarını paylaşıyorlar ve bu beni aşırı derecede etkiledi bir insanın bir insanın bu derecede sahiplenmesi ve bu derece onun üzüntüsüyle üzülmesi ona yardım edemeyecek o durumda olsa bile yardım etmeye çalışması bile çok etkileyiciydi.
Aslında bu kitap üzerine söyleyeceğim çok şey var buraya bununla ilgili o kadar çok şey yazabilirim ki çünkü kitabı çok beğendim.
175 sayfa ama kısa diyemeyiz çok uzun geldi bana hani kısa sayfalı kitaplara genellikle kolay okunur gözüyle bakıyoruz ama yani ben öyle bakıyordum fikrim değişti.
