Yabancısı olmadığım bir tek olgu var. O da kendi varoluşum. Belki tek mutluluğum bu.
Tek bağlantım. Kendimi kavrayamazsam, tüm varoluşum yitmiş demektir.
Sen tüm kentten daha yalnızdın. Okyanus gibi bir yalnızlık.
Yaşamın sonu hiçbir zaman bana ırak gözükmedi. Her yüzde, her solukta, her büyüyende, her yaşlananda, her sarılmada,
her sabahta gördüm yaşamın sonunu. Çocukken bile, buğday tarlalarında, yaz gecesi mehtabında ve çocukluk gecelerinin derin karanlığında gördüm yaşamın sonunu.
Okur Takip Önerileri
Ya da zamanın hangi akışındayım. Bir yolcu muyum? Bir arabanın içinden yorgun gözlerle Kafka’nın evine bakan bir yolcu. Hangi yolculuğumun hangi ânındayım? Oysa hiç yolculuğa çıkmam. Her ân ve her yerde, daha önceleri ve şimdi hep sürekli bir yolculukta değil miyim? Böyle yaşamadım mı? Böyle yaşamıyor muyum, böyle yaşamayacak mıyım?
214 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
26 saatte okudu
Biliyordum ki, insan hayvanların en kötüsü, en bayağısı ve en az sevimli olanıdır. Evet, bilhassa en az sevimli olanıdır.
Ben, el ayak çekildikten sonra odamın kapısını sürmeleyip kitaplarımla baş başa kalmak saatini dört gözle beklerim.
Çünkü, bu ömrümün bütün hazin sergüzeştini ve yaşadığım ânın ağır sıkıntısını unuttuğum tek saattir. O vakit, bu çıplak ve yalçın oda, gerçek dünyadan daha geniş, daha ferahlı bir alemin munis, sevimli ve her biri sihir ve füsunla yoğrulmuş mahlukları ile dolmağa başlar.
Feleğin nice cevr, nice aldanışlar, nice hayal ve umut kırılışları beni pişirmeye yetmedi. Hâlâ, ne çocukça sevinçlerim, ne hoş hayallerim, gönlümün ne safça akışları
var...
Geniş zamanlara sarkıyor şimdi yalnızlığımız.
Milyonluk şehirlerde de yaşasa insanoğlunun hayatında bir yalnızlık, bir kendi içine çekilme günleri doludur. İçimizdeki sevinçleri, kederleri paylaşacak insan nerede?
Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama, çocuklar, sizin için kötü olacak. Biz kuşları ve yeşillikleri çok gördük. Sizin için kötü olacak. Benden hikayesi...
Ne Mercan Usta'ya, ne kilimleri dokuyan ellere, ne yazmaları boyayanlara, ne kalıpları dökenlere, ne çeşmibülbülleri
üfleyenlere saygı duyduk. Saygı duymadık da ne oldu? Dünyayı birbirine kattık işte... Sofralarımızı, kapılarımızı, gönlümüzü kapadık. Kapadık da ne ettik? Dünyayı birbirine kattık işte...
