anneme güçlü ol derken aslında onun gücünü emip emip kendisine kılıf yaptı. aynanın karşısına geçip kendisini olağanüstü kendini karşısında aynanın seyretti, elini kıvrımlarında gezdirdi. ben annenden daha güzelim, dedi. sesiyle üzerime seslendi.
Sayfa 81
Ben de öyle çok yoruldum ki böyle hissetmekten...
Yoruldum. Çok yoruldum... Zihnimle baş etmeye çalışırken, kendime bunu yapmaya devam etmek için bahaneler üretirken, elimde avucumda hiçbir şey olmamasına rağmen her sabah yeniden savaşırken, aynanın karşısında gördüğüm kızı kandırıp gülümserken ve dahası,
Sayfa 108 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Kendi yarattığım ve bana korku veren bu sürekli sarhoşluğa kendimi nasıl kaptırdığımı ben de bilmiyo­rum. Başıboş dolaşan bulutların arasında uçuyor, kim ol­duğumu öğrenmek gibi boş bir hayalle aynanın karşısın­da kendi kendimle konuşuyordum. Saçmalıklarım o de­receye varmıştı ki, taşlarla, şişelerle girişilen bir öğrenci gösterisinde, içinde bulunduğum gerçeği ortaya koyacak şekilde "Aşkımdan çıldınyorum" yazılı bir pankartla en öne geçmemek için kendimi zor tutmuştum.
"Bir adam da karşısında dura dura zamanla aynaya benzemiş. O andan sonra aynada süslenen kendi mi, kendinde süslenen ayna mı asla bilememiş. Süslenmekten vazgeçip atınca kendini sokağa, yüzünde hissedince rüzgârı; demiş: "Yüzüme çarpan rüzgâr, yüzümü nerden buldun, ben onca yıldır peşindeyken?" Sonra bakınca yanından gelip geçen iyi ayaklı canlılara; aynaların mı insanlara, insanların mı aynalara dönüştüğünü anlayamamış. Korkuyla gerisin geri dönünce evine, hiçbir aynanın yerinde olmadığını görmüş. Ve düşünmüş: Tüm bunlar gerçek mi, düş mü; yoksa korkulu bir düşüş mü? Ve anlamış: Önemli olan dünyaya insan olarak gelmek değil, hayatı insan olarak tamamlayabilmektir."
Oldukça rahatsız edici bir hikâye ama aynadaki ben gerçek dünyadaki benden önce hareket etmeye başlamıştı. Öylece durmaya ve hiçbir şey yapmamaya dayanamıyordum; aynanın karşısında böyle hareketsiz kalırsam kesinlikle delirecektim. Ne de olsa, aynanın önündeki gerçek bedenim hareketsiz dururken yansımamın hareket etmesi, çoktan öldüğüm gerçeğini kanıtlıyordu.
GEÇMİŞ OLSUN YENİLMEZ! Fakat ne geçecekti ne de ben yenilmez olmuştum… Önemli bir maçta önemli bir rakibi yenmiş olsam da,aynanın karşısında suratını paramparça gördüğünde kendine yenilmiş bir adamdım.
Sayfa 102Kitabı okudu
Reklam
214 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.