"Ben" den "O"na Geçiş
Aşağıdaki ayet, teselli edici özelliğiyle göze çarpar. Söz konusu duygusal etki gramerdeki geçişlerle artar.
"Ey kendileri aleyhinde aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah, bütün günahlar affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir." (39:53)
Allah’ın tesellisi, birinci tekil şahısla söylenen "Kullarim" ile başlar.
Bunun en az iki işlevi vardir. Birincisi; Allah (cc) ne zaman kullarini Kendisine atfetse, tevhidi muhafaza etmek için birinci tekil şahıs
kullanir. (Arapçada kullar -yani ibäd- kelimesinin ibadet kelimesiyle
aynı kökten geldiğinin hatirda tutulması gerekir.) İkincisi; birinci tekil şahıs, kullarının zihninde Allah'a çok samimi, şefkatli ve güven
verici bir vasıf yükleyerek ayetin bundan sonraki gidişatını belirler.
Sonraki ifadelerde üçüncü şahsa geçis, ayetin bundan sonraki kısmına darb-ı meselvâri bir nitelik kazandırır: "Allah'in rahmetinden ümit kesmeyin." "Allah her günahi affeder." "Allah mağfiretlidir, merhametidir." Bunlar, müminin derin pişmanlık ve tevbe anlarında hatırlayabileceği güven verici hakikatler olarak sunulur.
Hayatın bilincini kabul edelim, diyorum. Dikkatle bakıp düşündüm: İki ben var bende. Biri gizli, derinlerdeki, telaşlı, kaygılı "Ben." Beriki, herkese görünen, sakin ve aynı zamanda tasalı benliğimin kabı olan ben.
Sayfa 35Kitabı okuyor
"Aynı ülkenin farklı şehirleriydik.
Ben sürgün yeri,
sen ise başkent.
İlk isyan hep sende başlardı,
cezasını çekmek ise, bana kalırdı.."
Can Yücel
Haram yemekle beraber uzun uzun nafile namaz kılmak. Vüheyb b. el Verd şöyle demiştir: " Şu sütün gibi kıyamda durmanın çok uzun sürekliyim daha kalmanın mideye girenin helal mi haram mı olduğuna dikkat etmediğin sürece sana bir faydası olmaz."
Süfyan es Sevri de onunla aynı fikirdedir. şöyle demiştir: cebindeki paranın nereden geldiğine bak sonra istersen namazı en arka safta kıl!!"
Sayfa 132Kitabı okuyor
Aynı şiirin kelimeleriyiz, fakat ben sayfanın yakılmış kısmındayım.
April yayıncılıkKitabı okuyor
Kimim ben gerçekten? Ben kimin? Neden böyle giyiniyorum? Saçlarımı neden böyle tarıyorum? Neredeyse her öğlen aynı mönüyü yemek benim tercihim mi? Bu işe isteyerek mi başladım? Kaç yıldır bu ofiste,bu masada,önümde açık duran dosyalara ve bilgisayar ekranına bakıp duruyorum? Cep telefonumda yer açmak için albümde duran fotoğraflara bakarken hangilerini sileceğime nasıl karar veriyorum? Sabahları metroda sekiz vagonlu araca denk geldiğinde veya kalabalık durakta beklerken tam da benim önüme yanaşan boş metrobüsü gördüğümde yaşadığım mutluluk hayatımı sürdürmeye yeter mi?
Sayfa 17Kitabı okuyor
Düşüncem bizzat benden, kendimden kopuyor, ayrılıyor. Benden ayrılıp gidiyor o. Nasıl olabiliyor da buradayken orada, oradayken de burada olunabiliyor? Düşünce bunu nasıl yapabiliyor? Kendi kendimde düşünüyorum ve ben aynı zamanda bir başkasıyım da. Bu "Ben" içimde tutuluyor, onun kökü, kaynağı yine ben oluyorum. "Ben"in bastığı toprak ve besleyicisi de ben oluyorum yine.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Köprü ve otoyollara zam
Neyse ki arabam yok.
Suyun altına girip yıkanacağım
Zam musluğu açılmadan evvel.
Kirlerimden arınıp iyice
Memlekette daha sağlıklı yaşadığımı hisseceğim
Kahvede çayın tanesi hala on lira
Ekmekle aynı fiyata.
Ben her zaman dört bardak çay
İki ekmek yerdim.
Ekmeği yarım isteyemem çayı azaltmalıyım.
Senin kazandığını da