AYRILIK HEDİYESİ
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Buda benim sana buda benim sana ayrılırken hediyem olsun
Soytarılık etmeden güldürebilmek
HAN DUVARLARI
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye benzeyen ilk acı, ilk ayrılık!
Hasanboğuldu
-Bu Hasan Zeytinli'de bahçıvanmış...
Ufacık bir bahçesi varmış; yazın bostan, yeşillik eker,
kışın el zeytini silkmeye gider, koca anasıyla yaşar dururmuş.
Daha da pek genç imiş; hani bıyığı yeni terlemiş.
Anasından başka kadına göz kaldırıp bakmaz, düğünde, bayramda
öbür delikanlılar gibi rakıya, oyuna katılmaz, kız gibi bir oğlanmış...
1942Kitabı okuyacak
Yabu
"Kaç yıldır görmüyorsun buraları?" diye sordu Enver.
Gözlerimi kerpiç damlarda, demiryolu boyunca uzanan tel örgüde, tel örgünün arkasındaki Suriye toprağında ve daha ötede, akşam karanlığına gömülen Resulayn kasabasında gezdirdim bir süre.
"On iki yıl," diye mırıldandım.
Sonra, on iki yıl adını verdiğim zaman dilimi,
Sayfa 83 - Everest
1980 CENNET NASIL CEHHENEME DÖNÜSTÜ.
1980 Mayis ayinda okulu bitirip diplomami aldim. Bizden istenen üç tercih illerin basina Erzincan, Diyarbakir ve Mardini yazarak atamamin yapilmasini beklemeye basladim. Okul, lokanta ve takside yoğun calismak beni oldukca bunalmisti. Köye gidip bu yoğun stresi atma karari aldim ve köye geldim. Bu ara erol