İktidar kanla beslenen bir organizmadır. Kendisini yöneten insanları güç kadar kötülükle de ödüllendirir. İster Romalı olsun,ister Osmanlı, birkaç istisna dışında eline kan bulaşmamış hükümdar yok gibidir.
Sayfa 175
Üstad Necip Fazıl şöyle der: İnsanın kazandığı paradan değil,paranın kazandığı insandan korkulur.
Sayfa 152
Ve yine biliyordum ki,katiller her zaman kötü insanların arasından çıkmazdı.
Sayfa 119
Okur Takip Önerileri
"İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur."
Sayfa 51
"Birini çok seversen Karen, ama sahiden seversen,sana ne yapmış olursa olsun,eninde sonunda mutlaka bağışlarsın."
Sayfa 360
Deve,keçi,mal mülk gelir gider sevgili konuğum ama gönlün bir kez karardı mı ya da kabardı mı,onu eski haline zor getirirsin
Sayfa 257
Bedeninden çok, gönlünü beslemeye çalışırdı. Çünkü beden tüketir,gönül ise çoğaltır.
Sayfa 250
Haktan yanayımdır ve de hakikatten. Bu yüzden sevginin hak edenin hakkı olduğuna inanırım. Hak etmeyene sunulmayacak kadar değerlidir sevgi.
Sayfa 150
İki âlem vardır: İlki varlık alemi,ikincisi mana âlemi. Varlık âlemi gündüz gibidir,olanı biteni açıkça görürsün,kendini kolayca ele verir. Mana âlemi ise gece gibidir,onu bulmak için mutlaka gönül ışığını yakman gerekir.
Sayfa 102
İnsan,hakkında kafa yormadığı,kaygılanmadığı,çözümlemeye çalışmadığı birini niye sevsin,ona niye değer versin? Sevmek bir anlamda sende olmayana ulaşmak,bunun için çabalamak değil midir? Senden farklı olmayan birine niye ulaşmaya çalışasın ki?
Sayfa 35
Ayşe Gül tekrar paylaştı.
Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir. Birinin kaderi diğerinin kaderine her zaman etki eder.
Kader Çakır
