"Öğretmenim bi bakar mısın?" Diye söze başlıyor kıymetli Doğan hocamız. Eserin konusu temel anlamda öğretmenin gücünü, nesiller yetiştirme noktasındaki potansiyelini detaylı incelemeye ve öğretmenlik yapan değil öğretmen olanlara bu mevcut potansiyelin uygulamaya dökülmesine yönelik metodlara, tecrübelere dayanıyor. Eserde her alt başlıkta, kıymetli eğitimcilerin yahut öğrencilerin geçmiş tecrübelerini içeren mektuplarına yer verildiğini görmek mümkün. Okurken çokça altını çizdiğim satırlar oldu. Hatta kimi zaman bütün bir sayfayı öğretmenlik yaşamımda kullanmak üzere not ettim... Bir öğretmenin öğrencisiyle ilişkisi nasıl olmalı? Öğretmen öğrencisini her şeyden önce bir insan olarak görüyor mu? Öğretmen öğretim süreci boyunca 'Denetim Odaklı Korku Kültürü'nün mü bir taşıyıcısı oluyor? Yoksa 'Gelişim Odaklı Değerler Kültürü'nde karşısındakini bir birey olarak görerek mi muamelede bulunuyor?...
Eserde bu gibi soruların cevaplarını net bir biçimde görmek mümkün. Okunmalı efendim
Üstelik yalnızca öğretmenlik aşkını yüreğinde taşıyanlar değil, ebeveynlik görevini taşıyan bireylerin de kesinlikle okuması gerektiği kanaatindeyim. Zira eğitim en temelde evde başlar. Bilinçli, eğitimli ebeveynler, çocuklara ilk eğitimi vermekle kalmaz, aynı zamanda çocukların eğitim hayatları boyunca karşılaşacakları tüm olumlu olumsuz davranış değişikliklerinde eğitimcileriyle iş birliği içinde olur, ekip ruhuyla çalışır ve böylece çocuğun gelişiminde olumlu bir rol üstlenmiş olurlar.
Muhakkak okunmalı diyelim...
Doğan hocam harika bir iş çıkarmış. Kendisini sevgi ve rahmetle anıyoruz
