"Büyüdükçe anladım ki insanların çoğu için sohbet içeriğinin doluluğu değil, sohbetin varlığı önemliydi. Sohbet ortamı yalnız olmadıklarının kanıtıydı. Kendileriyle baş başa kalmaktan korkuyorlardı çünkü o anlarda içlerindeki boşluğu görüyorlardı. Yalnız olmamak da toplumsal olarak başarılı olduklarının kanıtıydı. Ne kadar sosyalleşirlerse kendilerini o kadar başarılı hissediyorlardı çünkü yalnızlıktan ve yalnız insanlardan öcü gibi korkuyorlardı. Seçilmiş yalnızlığın tadını bilmedikleri içindi bu."