azra presley
@azrapresley
the dark side of the moon
43 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ve nasılsa, her şey yolundaydı.
“Güle güle, Tyler.”
Çünkü
beni
sevdiğini
biliyordum.
Sayfa 470 - CatKitabı okudu
“Çok üzgünüm,” dedim sonunda. “ Kendi adına seçim yapamadığın için.”
Bakışlarını bir an göğe kaldırdı. Güneş gözlerinde ışıldıyordu. “Aylar etrafında döndükleri gezegenleri seçer mi? Ben kimim ki çekimi inkar edeyim, Aurora? Sen gökyüzündeki bütün takımyıldızlarından daha fazla parlarken?”
Sayfa 424 - AuriKitabı okudu
“Pisliğin tekisin, Finian,” dedi Scarlett iç geçirerek.
“Evet,” dedi Finian. “ Ama senin pisliğinim.”
Sayfa 383 - CatKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Her şeyin bir çekim yasası vardır, Aurora,” dedim sonunda. “Sadece gezegenlerin değil. Vücudumuzdaki bütün hücreler, yaratılmış her hücre, etrafındaki nesne ve insanlara bir çekim gücü yayar. İşte bendeki de bu. Sana çekiliyorum
Sayfa 375 - KalKitabı okudu
Aurora’nın yakınımda oturduğunu hissediyordum. Varlığı, güneşi tenimde hissetmek gibiydi. Yok saymaya çalışmama, Alfa’mın yüzüne ve içinde bulunduğumuz çıkmaza odaklanmama rağmen o ışıkla yıkandığımı hissediyordum. Çekimi yerçekimi gibiydi. İçinde seve seve boğulacağım dipsiz bir havuz.
Sayfa 356 - KalKitabı okudu
“Auri,” dedi. “Aurora”
Adı müzik gibiydi. Karnımda kelebeklerin kanat çırptığını, üstümdeki güç zırhının altında tenimin karıncalandığını hissedebiliyorum. Biri kahverenginin on yedi farklı tonuyla halkalanmış, diğeri yıldızışığı kadar beyaz, dipsiz siyah gözbebekleri gözümde canlanmıştı. Dudaklarını düşündüm ve ben...
Sayfa 256 - KalKitabı okudu
“Teşekkürler” dedim. “Ama koloni eğitimimde işaret fişeği tabancası kullanmayı öğrenmiştim. Ateş edebilirim, Legolas.”
Gözlerini kırpıştırdı. “Benim adım Kal, insan. Legolas kim?”
Gözlerimi devirip kendi kendime homurdandım. “Arada bir kitap okusan fena olmaz, kendini beğenmiş...”
Sayfa 122 - AuriKitabı okudu
İnsanlar çok aptal.
Bazen iyi niyetli aptallar.
Ama yine de aptallardı.
Sayfa 98 - -KalKitabı okudu
"Alçak gönüllülük azizlere ve eziklere göredir..."
Sayfa 160 - dexKitabı okudu
Daemon gözlerini kısmış bir şekilde önümde ortaya çıktı. Elini göğsüne, tam kalbinin üzerine güm güm vurdu. "Çünkü burada ne hissettiğimi biliyorum. Ben bir şeylerden kaçan türde biri değilim, ne kadar zor olursa olsun önemli değil. Hayatımın geri kalanında neler olabileceğini merak ederek yaşamaktansa duvara toslamayı tercih ederim. Biliyor musun? Senin de kaçan tiplerden olmadığını düşünüyordum. Belki de yanıldım."
Sayfa 143 - dexKitabı okudu
Annem her yerde kitap olmasından nefret ediyordu. Aslında her yerde değillerdi. Sadece ben neredeysem onlar da oradaydılar; mesela kanepede, mutfak tezgahlarında, çamaşır odasında, hatta banyodaydılar. Sözümü dinleyip de yerden tavana bir kitaplık kursa böyle olmazdı.
Sayfa 38 - dexKitabı okudu
Tüm bunlara rağmen bilmeniz gereken tek şey var: Yaşamak için binlerce kez ölmek, ölmek için ise bir kez yaşamak gerekir.
Sayfa 184Kitabı okudu
Benim için insanlık tarihinde idamların çeşitli olmasına gerek yoktu ya da birinin diğerinden daha az acı verici olmasına da. Tabii elektrikli sandalyenin asma yoluyla idamdan daha az acı vereceğini düşünen zihniyetin bir müddet sonra nitrojen hipoksi uygulamasıyla otuz saniye içerisinde insanın acıya karşı bir şey hissetmeyerek ölmesini savunması da ironiydi.
Sayfa 190Kitabı okudu
Ne tuhaf şeyler yazıyorum sana sevgilim,
“Seni seviyorum” diye telgraf çekmek varken düpedüz...
Sayfa 228
Fakat sakın
“Gel yanıma” deme bana.
Elim eline değse dayanamam
şakkadak düşer betona
ölürüm gibime geliyor.
Sayfa 228