Gözlerini ölülere ağlaya ağlaya dirileri görmeyecek bir duruma getirmenin dünyada olanlara zararlı, ahirette olanlara yararsız olduğunu bildiğinden yiğitçe bir davranış ile ne kadar hüznü, ne kadar kederi var ise gönlünde gizlerdi.
"Tüm insanlar aynıdır: Kendileri bir başkasının cebinden alırken yüzleri aydınlanır, gülümserler, ama kaybetme sırası onlara geldiğinde yastaymış gibi ağlarlar."
"İçeride on ikisi de öfkeyle bağırıyor, on ikisi de birbirlerine benziyordu. Artık domuzların yüzlerine ne olduğu anlaşılmıştı. Dışarıdaki hayvanlar bir domuzların yüzüne bir insanların yüzlerine bakıyor; ama onları birbirlerinden ayırt edemiyorlardı."
"Öldü, hepsi bu, neden öldüğünün önemi yok, bir insanın neden öldüğünü sormak saçmadır, neden öldüğü zamanla unutulur, yalnızca tek bir sözcük kalır geriye, öldü."