Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
''Yazdıkların şiir değilse kalsın”
…
“Aklınla yapayalnız baş başa
Nice alevli geceler geçtin”
…
“Sen sevgileri göğüsle ve ne olur anla”
Cahit Zarifoğlu
Şair Cahit Zarifoğlu ile yaşamları boyunca yolları uzun kesişenlerin kendilerini bahtlı saymaları için çok
esaslı nedenler var. Eğer bu kişiler, şiirin bir Müslüman için yirminci
Türk ve Ermeni asıllı iki aile üzerinden bu iki milletin yüz yıllık geçmişinin incelenmesi oluştursa da aile dinamikleri, birey özgürlüğü, Türkiye'de kadın olmak, müzikten resme, heykelden, tiyatroya pek çok konuda olay akışına uygun betimlemeler, benzetmeler ve anlatımlar...Aşurenin hikayede önemli bir yere sahip olması ve kitaptaki bölüm isimlerinin aşure malzemelerinden oluşması da elbette ilginç. Güzel bir kurgu içerisinde karakterler arası ilişkiler, bağlantılar ve şok edici bir son. Okumaya değer...
Daha ilk elli sayfasında bana saatler süren geleneksel Türk dizisi tadı verdiği için devam etmeme kararı aldım. Yazarın okuduğum ilk kitabı ama yıldızım maalesef barışmadı.
İlginç bir şekilde Elif Şafak çok şaşırttı beni bu kitabıyla özellikle “İskender” kitabıyla başlayan bir hayalkırıklığı dönemi yaşattı hatta en son kitabı “On dakika otuzsekiz saniye” den sonra bir daha
kesinlikle okumam derken o eski güzel anlatımıyla geri gelmiş. Baba ve Piç te olduğu gibi Türkiye’nin politik ve sosyal gündemine parmak basmış, uzun yıllardır (2014 den beri sanırım) İngiltere’de yaşayan yazar biraz da memleket hasretiyle sanırım bir aşk hikayesi ekseninde Kıbrıs sorunu, kayıp insanlar, göç sorunlarını ele almış. Kitap akıcı, samimi ve duygusal bu kitabını tavsiye ediyorum.
İstanbul”u, yakın tarihi, bir birinden renkli bir çok kadını anlatan, kültürleri anlatan ve bunları öyle bir ustalıkla bir birleriyle ilişkilendirip merakı, heyecanı birazcık bile düşürmeyen çok iyi bir kitap
Karakterler öyle gerçek ki, sanki aynı masada oturup sofrayı paylaşıyor gibi ya da bahsi geçen yemeğin kokusunu duyuyor gibi hissederken buldum kendimi
Öneri üzerine ilk defa bir Elif Şafak romanı okudum ve oldukça yanlı buldum. Kitapta yer alan Ermeni karakterler tarihlerine oldukça hakimken Türk karakterler cumhuriyet tarihinden öncesine dair hiçbir şey bilmiyorlar, üstelik de hiç duymamışlar, sahip de çıkmıyorlar. Dili oldukça yavan ve kurgu sıradandı. Tekrar bir Elif Şafak kitabı okumayı asla düşünmüyorum.
Korkmayın okuyun!
ermeni güzellemesi yapıldığını söyleyerek eleştirenler olmuş. okuduğum hiç bir satırda böyle bir şeyle karşılaşmadım. geçmişimizi pürü pak zannedenler var. ermeniler anadolu insanı birçok ortak noktamız var. elif şafak ülkede yetişen sağlam yazarlardan. bulunduğumuz ülke şartlarında adeta çölün ortasında bir vaha.
Baba ve Piç
Bazı romanlar empatinin, olaylara çift mercek ile bakmanın önemini hatırlatıyor. Elif Şafak’ın Baba ve Piç romanında böyle bir romandı. Farklı ırk, farklı dil, farklı ülkeler, farklı düşünceler... İki tarafın da ne hissettiğini, neler düşündüğünü anlatan güzel bir roman. Bir tarafta şimdisini yaşayan, bütün erkeklerin erken yaşta öldüğü, tamamı deli dolu, çatlak kadınlardan oluşan bir Türk ailesi.. Kazancılar.. Diğer yandan geçmişe takılı kalan, çok acı çeken, Türklere kin besleyen Ermeni bir aile... Çakmakçıyan... Bu iki ailenin sırları, yıllar önce hiç farkında olmadan birbirine bağlanmaları... hayatın bir oyunu. Sırların açığa çıkması Çakmakçıyan ailesinin genç torunu Armanuş Çakmakçıyan’ın babannesinin eski evini bulmak için gittiği İstanbulda başlıyor.
Elif Şafaktan okuduğum ilk romandı benim. Dili gayet akıcı ve sadeydi. Yer yer beni şoke eden olaylar vardı ve bu olaylar bana çok ters geliyordu ama genel olarak beğendiğim güzel bir roman diyebilirim. Baba ve Piç siyasi ve ideolojik düşünceler yüzünden çok eleştirilen bir roman olmasına karşın Elif Şafak bu romanı ideolojik düşünceler dışında tutulmasını, öyle eleştiri yapılmasını istemiş ve benimde tamamen zevk odaklı okumak daha çok işime geldi bu kitapta. Bence bu yönü ile okursanız daha çok keyif alırsınız. İyi okumalar.
Elif Şafak
Öncelikle yorumuma Ziya Gökalp'in sözüyle başlayayım.
"Katliam değil, karşılıklı mukatele (savaş, vuruşma) oldu."
Ermenilere yapılanları hüzünle anıyoruz şeklinde bir güzelleme vardı kitapta. Osmanlı Ermeni soykırımı yapmadı. Ordumuzu arkadan vuran, ülkemize ihanet eden kiliselerini silah depolarına dönüştüren, birliğimizi bozup Ermenistan Devleti kurmak isteyen bir azınlık karşısında Osmanlı tehcir-sürgün kararı aldı.
Tarihi bırakıp kitaba gelince bitirmek ve bırakmak arasında kaldım ama sırf kitap yarım bırakmayı sevmediğim için okudum. Bazı şeyleri daha kitabın başındayken anlamıştım. Okumak isteyenler için 'spoiler' vermek istemiyorum. Ancak kurgu çok basit ve havada kalmış gibi. Tüm kitap birkaç karakter etrafında dönüyor. Bazı kısımları çok yavan kalmıştı. Başta da belirttiğim gibi ermeni güzellemesi çokça vardı. Maalesef Türk asıllı bir yazar olmasına karşın kitapta Türkleri cinci, falcı, dine inanıyormuş gibi gösterip aslında alakası olmayan, içkici göstermiş. Baba figürü Türk ailede oldukça sert ve iğrenç bir karakterken Ermeni ailede muhteşem bir babaydı. Ermeni halalar çok sevgi dolu, Türk teyzeler deliden hallice ki bir tanesi deli gibi gösterilmişti. Neden bilmiyorum Türk düşmanlığı var gibi hissettim.
Yine de okumak isteyenlere keyifli okumalar diliyorum. Benim keşke okumasaydım dediğim kitaplar listesinde yerini aldı.