Eskiler onun yenisi olmaya başladı.
Sayfa 121Kitabı okudu
Zamanın anlamını bozan insanın ta kendisi...
Sayfa 116Kitabı okudu
Zaten bir şeyin derinin bilmeyince susmalı insan, ancak susunca duyulur kimi şeyler...
Sayfa 112Kitabı okudu
Gidenin arkasından üşürmüş insan.
Sayfa 105Kitabı okudu
Her şeyin zamanını zaman eden var...
Sayfa 104Kitabı okudu
Bekleye bekleye ak düştü ya saçıma.
Sayfa 84Kitabı okudu
İnsan çocukluğunu affedemezse büyüyemez.
Sayfa 82Kitabı okudu
Aslolan acıya rağmen, sıkıntıya, zulme rağmen evreni ruhunla adımlayabilmektir.
Sayfa 66Kitabı okudu
Kanmak saflığın en güzel çiçeği bence. Saflık, ilahi imzanın atıldığı yeri yani kalbi korur.
Sayfa 64Kitabı okudu
Zaman insanları koskoca bir yalan gibi ayırıyor adına da gurbet denilen soğuk bir kelime ekliyordu...
Sayfa 56Kitabı okudu
Cümlesi kırık biraz, hep içine atıyor.
Sayfa 49Kitabı okudu
Okumak bin kör kuyuyu suya kavuşturmak, bin köre güneşi göstermek gibidir.
Sayfa 45Kitabı okudu
Çiçeklerdi onun işi; sardunyalar, ağaçlar, kuşlar, yerdekiler, göktekiler, sürünenler ve uçanlar...
Sayfa 24Kitabı okudu
Hasretiz lekesiz kalmışa , rengini hayal edip renge bürüyebileceğimiz her şeye .
Sayfa 20Kitabı okudu