Ekonomik olarak dara düştüm bu aralar. Sakal bırakıp iki dua mı okusam acaba. Bakara makara salla gitsin. Nasıl olsa alıcısı var.
Egemenciğim sen misin canım?
- Nasıl? Poker bilmiyor musunuz?
Cemile başını yukarı kaldırarak:
- Aah! demişti, bilmem.
- Bakara da bilmiyor musunuz?
- Çocukluğumda oynardım.
- Maşallah! Çocukluğunuzda bakara mı oynardınız?
Tahsin Bey de ona hayretle bakıyordu. Cemile daha söylerken bir yanlışlık yapmış olduğunu hissettiği için tekrar kızardı:
- Şey... dedi, yanlış anladım galiba. Nasıl dediniz?
- Bakara.
Kelimesindeki “b” harfinin farkında olarak güldü.
- Hayır, dedi, bilmem.
Tahsin soruyordu:
- Ne anladınız?
Cemile bu defa sunî bir surette gülmeye çalışarak:
- Ben, dedi, makara anladım...
Uzunun teki geldi bir ara, yanında da bakara makara söylenen bir güdük. Bunlar doğru cennete yürüyorlar el ele. Hop, dedi zebaniler, sizi cehenneme alalım. Neden, diye afalladı uzun. Ey zebaniler, diyerek efelenmeye kalktı. Yediğiniz kul hakkı buradan Hades’e yol alır, saray mı sandınız burayı, diye kestirip attı zebaniler. İttire kaktıra uzunla yancısını aldılar cehenneme.”
onlara bakara makara öğütleyin
Bırak bildikleri gibi yaşasınlar. Herhangi bir iyi gelişme olursa şükretsinler. Eğer kötü birşey olursa da sabretsinler.
Sayfa 179 - martı
