Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
"Sinerji, bütünün parçaların toplamından büyük olması demektir." Başta bu söylemi ters anladım. Kendimce mantığını dahi oturttum. 1+1+1>3 dedim, çünkü denklemin sol tarafında daha çok veri, daha çok emek vardı. Ama sonra, tanımı doğru anlayınca bakış açım değişti. Bu sefer 3>1+1+1 oldu. Parçalardan oluşmuş bir bütün, bloklardan,
Balzac, Dickens ve Dostoyevski, üç büyük usta. Hayatlarını, eserlerini ve karakterlerini Zweig'ın kaleminden okuyoruz. Kendilerine özgün olan doğayı bize sunmuş. Diğer yazarlardan, asıl farklarını göstermeye çalışılmış.
Özellikle Dostoyevski için uzun bir bölüm ayırılmış. Parça parça incelenmiş mümkün olduğunca tüm detaylara girilmiş. Acılarından hakikatine.
Karakterlerinin altından yatan, derin duyguları Zweig bizi en iyi şekilde aktarmaya çalışmış. Çoğu karakterleriyle özdeşleşmiş. İkinci sefer okumama rağmen çok etkilendim. Dostoyevski'nin şuan da daha çok kitabına hakim olduğumdan dolayı etkisini fazla gördüm.
Kısaca:
Etkileyici ve güzeldi. Tavsiye edilir.)
Balzac, dönemin Fransası’nın toplumsal yapısını, hayat tarzını ve kadın-erkek ilişkilerini Julie’nin hayatından hareketle, ilk aşk, mutsuz bir evlilik, annelik, yasak aşklar, sevgisiz büyüyen çocuklar, aşk, nefret ve intikamla örülü bir kadının hikâyesi ışığında anlatır.
Ayrıca
Cemil Meriç’in edebiyat ve edebiyat dışı alanlardaki çevirileri, onun, “kültürle derinlemesine alışveriş kaygı”sının, “düşünce mesaisi”nin izlerini taşımaktadır.
“Zweig, biri Fransız, biri İngiliz, biri Rus olan bu büyük şahsiyetlerin yanında aynı derecede büyük ve yüce bir Alman yazarı için de romancı kavramını kullanabilmeyi ve buraya ekleyebilmeyi çok isterdim. Ama ne bugün de ne de geçmişte benzer derecede yüksek birini bulamıyorum.”der.
Herkese merhaba,
Balzac, Dickens, Dostoyevski...
Bu üç romancının her birinin kendine ait bir alanı vardır.
Balzac toplum dünyasını, Dickens aile dünyasını, Dostoyevski bireyin ve insanlığın dünyasını anlatır kitaplarında.
Zweig kitabın üçte birini Balzac ve Dickens’e ayırırken kitabın üçte ikisini Dostoyevski’ye ayırmış ve Başlangıç, Yüzü, Hayatının trajedisi, Kaderinin anlamı, Dostoyevski’nin insanları, Gerçekçilik ve fantastik, Mimari ve Tutku, Sınırları aşan, Tanrı eziyeti, Vita Triumphatrix/hayatın zaferi adı altında bölümler halinde tutku dolu bu adamı anlatmış, iyi ki uzun uzun anlatmış.
Dostoyevski benim favorim olduğundan keyifle aynı zamanda da hüzünle okudum acıyla dolu hayatını.
Hakikati, sınırlı varoluşunun dolaysız gerçekliğini arayan insan olarak ve sanatçı olarakta evrenin dolaysız cevherini arayan Dostoyevski, “Tanrı bana bütün hayatım boyunca eziyet etti der” acılarla dolu bir hayata başka ne denirdi ki?
Kitapta bir çok yazarın ve kitapların adı geçmekte olup, Zweig‘ in de mükemmel kaleminden yazarların karanlık yanlarını da ortaya çıkardığı üç mükemmel romancıyı okumak tek kelime ile şahaneydi. Sayfalarda işaretlemediğim yer kalmadı gibi, ama maalesef buraya sığdıramadım. Gerçekten çok değerli bir eser dökmüş ortaya, hepimize...
Kesinlikle öneririm, kitap ve sevgiyle kalın.
Vadideki Zambak
(spoiler uyarısı)
Uzunca bir süredir uzun süreli kitap okuyamayan birisi idim. Okulun kütüphanesinde kitapları gözlerimle süzerken gözüme takıldı bu kitap. Ne de çok ünlüydü, merak saldı bir anda içime. Sandalyeden kalkıp kitabı raftan çıkardım. Dediğim gibi, çok sayfalı kitapları okuyamıyordum bu aralar. Ama bir umut dedim, belki başlarsam
aşkın çok iyi bir tanımını barındıran kitap. şöyle ki:
"bir flütün deliklerinde notalar nasıl taksime uğrarsa, onun ruhunun sesi de ağzından çıkan kelimelerle öyle dağılıyordu. ruhundan kopan bu ses insanın kanını harekete geçiriyordu. kendisi farkında bile olmadan kelimelerin manalarını genişletiyor, insanın ruhunu insanüstü bir aleme sürüklüyordu. sonraları, kaç defa bitmesi gereken bir münakaşaya devam etmesine müsaade etmiş; insan sesinin bu konserini dinlemek, dudaklarından çıkan o havayı teneffüs etmek, onu göğsümde sıkmak arzusu ile kaç defa kendim haksız yere azarlatmışımdır. gülebildiği zaman kahkahaları bir kırlangıç ötüşüne benziyordu
Balzac’ı ilk keşfettiğim o an!
Balzac’ı ilk okuduğum da kendime şunu dedim bütün kitaplarını alacağım ve öyle de oldu. Goriot Baba’nın yeri ayrı ama bu kitapta ondan aşağı kalır yanı yok. Özellikle felsefi ve psikolojik yönlere aşırı tutkunuz varsa tam size göre. Bana öyle geliyor ki Dostoyevski Kumarbaz kitabını Balzac’ın bu kitabını okuduktan sonra yazmaya karar verdi. Dostoyevski’nin de büyük bir Balzac hayranı olduğunu unutmayalım.
Tefeci Gobseck Balzac'ın yüz otuz yedi eserden oluşan yirmi altı ciltlik yapıtı olan Özel Yaşamdan Sahneler bölümünde yer alan kısa bir klasik.
Bir aile dramını burda avukat Derville'nin anlatımıyla okuyoruz.19.yydaki Fransa tarihi, yaşamı,soylusu, burjuvazisi,dandyleri toplumun bir çok kesiminden insanların yaşamlarına ayna tutuyor Balzac.
Roman Gobseck'in kişiliğini,tutkusunu anlatıyor bu bakımdan bir portre Dar bir alanda bir takım olaylar ve ayrıntılar çevresinde her sayfayı çevirdiğimde daha da beliren ki burda kısacık bir cümle ki çok şey anlatabiliyor.
Evet Gobseck varyemez, aç gözlü bir tefeci.Tefecilik ve nobranlığıyla ün salan bu Gobseck insanların zayıf yanlarını öyle bir kullanıyor ki şeytana pabucunu ters giydiriyor adeta.
Yapılan hataların, üzüntüden kahrolup yataklara düşenlerin, her türlü entrika,dalaverenin kol gezdiği, fırsattan istifade edip timsah gözyaşı döken karakterler eşliğinde dönemin toplumsal sorunları tüm doğallığıyla aktarılıyor.
Sonuç yemeyenin malını yiyenlerle,kimse kimsenin kısmetini yemezcilerin hikayesi oluyor Gobseck Baba.
savaş ve barış tam anlamıyla bir destan. belki balzac eserleri kadar edebi, dostoyevski romanları kadar felsefi değil ama edebiyat dünyasında "tek" bir roman. insan eğer azmedip okursa, ki başlarda cesareti kırmak için çok zorlayan bir kitap, okuduktan sonra "ben savaş ve barış'ı okudum" diyebilmenin vereceği haklı böbürlenme dışında, kendi içinde de tekrar tekrar okumaya devam edeceği bir dünyaya sahip oluyor.
319 syf.
·
Not rated
Kitap yüreğimi burkan, sıkıştıran özellikle Henriette her bölündüğünde beni de bölen ve bunu derinden hissettiren bi kitaptı. Altını çizdiğim yerlerin çok fazla olması bi tebessüm oluştursa da hüznü, kederi olabildiğince hissettirdi. Aşık olduğumda tekrardan okumak istiyorum.