“Zümrüdüanka kuşu öleceğini hissettiği zaman kendine kuru dallardan bir yuva yapar ve içini zamk benzeri bir sıvıyla kaplayıp içinde ölümü beklermiş. Güneş çıkıp kuru dalları yakınca Zümrüdüanka alev alan dalların içinde ölür ve sonra küllerinden yeniden doğarmış. Kalbin alev aldıysa bırak yansın. Keza yanmayan bir kalpten hayır gelmez. Bittiğini sandığın anda başlayacak her şey... “
Ruhsal Zeka(SQ) İyi İnsan-Banu Çakar
Rumi der ki, “Sefil insan kendini bilemedi. Artıdan gelip eksiye indi. İnsanoğlu kendini ucuza sattı. Bir atlastı, kendini bir hırkaya yama yaptı.”
Ruhsal Zeka(SQ)İyi İnsan-Banu Çakar
Ne demiş İmam Gazali;
"Cevizin kabuğunu kırıp özüne inmeyen cevizin hepsini kabuk zanneder."
Eğer bir şeyin kabuğunu kırmadıysan tamamını o kabuk kadar sanma. Çünkü balık yüzüğü okyanusu bilemez. Ruhuna bak bakalım. Yani ta içine! Evvela kendi özüne bak, sonra diğerine, ötekine, berikine. Böyle böyle genişlet bakışlarını.
Zümrüdüanka kuşu öleceğini hissettiği zaman kendine kuru dallardan bir yuva yapar ve içini zamk benzeri bir sıvıyla kapayıp içinde ölümü bekler iş. Güneş çıkıp kuru dalları yakınca Zümrüdüanka alev alan dalların içinde ölür ve sonra küllerinden yeniden doğarmış.
Kalbin alev aldıysa bırak yansın. Keza yanmayan bir kalpten hayır gelmez. Bittiğini sandığın anda başlayacak her şey...
Hayat en güzel öğretmendir insana.
O gözünü kamaştıran ışık, senin ruhun!
Çünkü ruhun senin ışığın...
Güneş her tarafa birden akseder. Lağıma aksetmesi, onların fena kokularını artırır. Güle, sümbüle ise güzel kokular verir. Yani herkesin istadında olan şeye kuvvet ve imkan hazırlar. Nisan yağmuru sedefin ağzına düşerse inci, yılanın ağzına düşerse zehir olur.
Sen yaprak olmaya niyet et, su sana yardım edecek. İçindeki suyu kurutma.
Milyonlarca şey hissedersin de, parmakların tüm bunları yazıya dökmeye yetişemez.
Hislerim dünde, hislerin bugünde, hislerin gelecekte dolaşır.
Kendini koyacak yer bulamazsın.
Bazen gözyaşların sadece kendin için akar. Sadece kendin için ağlarsın.
Yaptıklarına yapamadıklarına, olanlara olmayanlara, aşklarına, hayallerine, kalbin...
Ağlarsın.
Düşündüğün tonlarca şey arasında neyi seçeceğini bilemezsin. Kalbine sor.
Çünkü hayat senin bildiğini değil, daima kendi bildiğini okur.
Okuduğunu anlayıp anlamadığını ise sorar sana.
Ne dersin; şimdiye kadar hayatın sana neler okuttuğunu anladın mı?
Hayat bazen kendine olan inancını sınar ama asla sıfırlamaz.
Ne kadar yaş almış olursan ol, ne kadar biliyorum şöyleyim böyleyim desen de her yeni aşkta acemidir insan, amatördür. En güzeli de budur.
Aşk usta kabul etmez. Aşkın kendisidir usta olan. Ne sen ne ben ne de bir başkası.