Kendimizi bir başkasının yerine koyabilir miyiz? Hayır. Ben her zaman kendim olacağım, başkası da hep bir başkası.
Yine de, kendi yerimizden bir an için ayrılmayı deneyebiliriz. Kendi düşüncelerimizden, duygularımızdan ya da sezgilerimizden sıyrılmak için çaba gösterebiliriz. Bu esaslı bir iştir. Bir başkasının yaşadığını yaşamaya çalışmak için, kendimizden sıyrılmak.
Belki dost dediğimiz de budur. Bir anlığına dünyayı bizim gibi görmeye ve hissetmeye çalışmak için, kendi içinden çıkmayı bilen kişi.
Sayfa 33 - Günışığı Kitaplığı
“Bazı günler ayağımın altındaki topraktan tepeme kadar bir tiksinti, bir üzüntü, bir yaşama sıkıntısı yükselir gibi olur; sırf buna katlanabildiğimi gördüğüm için, hayata katlanılmaz demekten kaçınırım. Hayatın içimde bir yerde boğuluşudur bu, bütün gözeneklerimde bir başkası olmak arzusu, tadımlık bir ölüm.”
336 h kKitabı okudu
Gözyaşı gibi yağan yağmuru tek tek saymaktan, kendine
ayrıcalıklı bir yorgunluk edinen bir başkası, uzun bir keşiften
döner gibi, turuncu bir sesle katıldı konuşanlara: Neden
akşamlar başkalarının evleri için günü noktalayan bir ışık
toplamıdır da bizim evlerimize simsiyah bir pıtrak topu gibi
düşer? Biz günden neyimizi esirgedik ki..
Sayfa 25
Gösteriş İçin İbadet Edenlere Bir Uyarı Gibi
Resulullah (s.a.v) şöyle buyurdu:
Kıyamet günü mühürlü sahifeler getirilir ve Allah'ın önüne konur.
Yüce ALLAH meleklere:
"Şunu atın, şunu da kabul edin!" buyurur.
Melekler: "İzzetin hakkı için, biz bu sahifelerde hayırdan başka bir şey görmedik" derler.
ALLAH- gerçeği herkesten daha iyi bildiği halde şöyle der:
"Bunlar Benden başkası için yapılan amellerdir. Ben bu gün ancak Benim için işlenen amelleri kabul ederim."
