nur
@bayantapilasi
ayaklarımın gidemediği zamanlarda aklımla gidebilmek için biriktiriyorum hatıraları..
sınıf öğretmeni
bütün mümkünlerin kıyısında
329 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gücüne giden şey hakkında hayırdır diyor süheyl ünver buna inanmak istiyorum..
dear dairy,
geçen gece bizim keçilerden biri ölmüş beklenmedik şekilde.. bizimkiler bana söylememiş üzülürüm diye.. 🥺💓
bugün babaannem ruhlar alemine göçeli tam 10 yıl olmuş, liseyi bitirip eve gelmiştim yurttan.. meğersem son gecemizmiş.. dünyada çok çile çekti hem bedenen hem manen.. çok kayıp yaşadı.. eş, evlat, kardeş, anne, baba.. sayısız acı dolu kayıplar.. hep bu an var artık hiçbir şey hatırlamıyorum diyordu son zamanlarında sanki 81 koca sene yaşamamış gibi.. küçüktüm onu yeterince anlamam için yıllar geçmesi gerekiyormuş.. yerin uçmağ olsun babaannem..
21 Mayıs 2014🥀
Okur Takip Önerileri
Kalırsa bir soru kalır benden
Yanıtı var mıdır bilmem
Denizine, göğüne, toprağına
Uçanına, kaçanına bu dünyanın
Kalırsa bir soru kalır benden
Ölüm gelir, gün akşama kavuşurken
Kalırsa bir soru kalır benden
Yanıtı var mıdır bilmem
Yazar elim upuzun bir şiir
Söyler dilim içli bir türkü
Kalırsa bir soru kalır benden
Gökte yıldızdır o, toprakta gömü
Kalırsa bir soru kalır benden
Bir de üç beş şiir, iyi kötü
Ahmet Erhan
Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..
Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter..
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter..
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...
Yavuz Bülent Bakiler
Ben beni bilmezdim
Ben beni bilmezdim, hatır kırardım
Meğer ilmim noksan imiş, bilmedim
Ben insandan başka ilah arardım
Meğer ilah insan imiş, bilmedim
Bilmedim, bilmedim, dost, bilmedim
Ben insandan başka ilah arardım
Ben Hürrem,
ben alexandra la rossa,
osmanlı sarayına satılmış rutenyalı köle.
dinyeper nehri’nden karadeniz’e savrulmuş köle.
anası, babası, kardeşleri, sevdikleri yok olmuş köle
bu dev dalgaların üstünde her an ölsem de
cennette aileme kavuşsam diye dua eden
17 yaşında dünyanın kederini, zalimliğini öğrenmiş
bir günde bin yaş almış, yaşamaktan caymış,
Ben İbrahim..
Ben İbrahim. Parga’dan 10 yaşında devşirilen, dönme İbrahim.
17’sinde Şehzade Süleyman’ın şahincibaşısı, 25’inde Sultan Süleyman Han Hazretleri’nin hasodabaşısı, 28’inde hünkarının vezir-i azamı, iktidarın ortağı İbrahim.
Cenneti, cehennemi hep içinde taşıyan, kendi şeytanıyla dost, postun şeyhiyle müttefik ama hep tetik.
Araf’ın yüce kapısının sadık bekçisi; kapıkulu İbrahim.
Sultan Süleyman’ın mahreminde, sırrınıda ama hep sınırda olan İbrahim.
Hünkarının derin gözlerinde her gün kendi cenazesini seyreden İbrahim.
Sultanının gözlerinde baktıkça ölüme koşarak giden İbrahim!
Ölümüne kaza namazları kılınan İbrahim.
"sadece ayakta değiliz, yaşamaktan keyif alıyoruz, yaralara rağmen..."
bazen dağı sırtlanırsın bazen taşı yerinden oynatamazsın.. hayat böyledir