bayram Karakoç
@bayram0544
Kadere koşulsuz imân eden, bu yüzden kederden emîn olan, çok şeyler hayal edip , hayallerinin peşinden koşan , şiiri çok seven , hayatı şiir gibi olan , yağmura sevdalı , yağmuru yağdırana sevdalı bir deliyim...
Turizm
lisans
istanbul
58 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
35 yaşın son baharında 36 ları doldururken, geriye bakıp eyvah dediğim en büyük şey, seni unutmak için kendimi kandırmakmış.
Yanlış iliklediğim ilk düğme ömrümün en güzel günlerini kalbimde sen varken sahte gülücükler dağıtarak geçmiş.
Şimdi dipsiz bir kuyuda, içinden çıkılmayacak bir haldeyim, her yanım harap olmuş, kime derdimi anlatayım kime içimi dökeyim.
İnsan neden yanlışa düşmeden, acı çekmeden bazı şeyleri anlayamıyor ve kıymet bilmiyor.
NE OLDUM DEMEMELİ , NE OLACAĞIM DEMELİ
Yaş 35 yolun yarısı dediler , sandım ki ben adam oldum , sandım ki ben baba oldum , sandım ki ben herşey oldum . meğer hiçbir şey olamamış, hiçbir değeri anlayamamış ve koruyamamisim, şimdi düştüğüm kuyuda boğulurken , bana el uzatanlara aldırış etmeden kendimi dahada kuyunun derinliklerine atıyorum . sonu hüsran olduğunu bile bile en sevdiklerime acı verirken , bana ait olmayan ve hiç yakışmayan bir hayatın içinde debelenip duruyorum . neydi bu denli beni değiştiren ve kuyuya atan, kibirmi ? büyük konuşmak mi ? kendini birşey sanmak mi ? ne kadar acı içinde yaşarım bilmiyorum, hayattaki bana yanlışı olan herkesi affettim , ama kendimi nasıl affedicem. yaşattığım hiçbir şeyin telafisi olmayacak ve içine düştüğüm pişmanlıklar bana en büyük acıyı verecek. suçlu aramaya gerek yok o benim , ama sen olmasaydın belki bu kadar suçlu olmazdım...
Okur Takip Önerileri
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
sana bakmak
bir beyaz kağıda bakmaktır
her şey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır
gördüğün suretten utanmak
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır
sana bakmak
Allah’a inanmaktır
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
Gecenin karanlığı ne kadar uzun gelir güneşe Hasret birine,
O kadar uzun o kadar uzaksın Yaralı benliğime
Kara kışta karları delip açmak istercesine,
O kadar zor o kadar Çetin seni bilmek,
Yoruluyor insan her gün aynı rüya ile uyanmaya
Ve hüzünleniyor uyandığında gerçekleri duymaya,
İstiyor ki bitsin bu bilmece istiyor ki unutsun adını hece hece
Olmuyor ne bitiyor Ne unutuluyor
Her gün aynı sancı ve üzülmece...
Karanlık sokağında yanan bir lamba
Karşısında gecenin ayaz'ı kadar buz gibi bir karanlık.
Bir de geri adam boynunda yafta
Haline üzülen mi var mı bilmem
Kavuşmak mı belki, ama daha ölmedim ki!!!
Ne işin var be adam bu Ayaz sokakta
Amacın ne huzur var mı sana bu hayatta
Sırlarla dolu hayatım, acılarla dolu yüreğim
Bilmiyorum ben ne vakit öleyim...?
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
Zaman mekan farketmiyormuş anladım,
Gittiğim her yerde biraz seni aradım ,
Gökyüzüne baktıkça ismini andım ,
Sarı papatyalarda bile biraz sen vardın...
Hangi yolun yolcusuyum bilinmez,
Benliğime öyle bir girdinki silinmez,
Sana ulaşmaya bir değil bin ömür yetmez,
Gördüğüm her renkte biraz sen varsın...
Derdine düştüm düşeli şair oldum
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
Sanki yeniden doğmuş gibiyim gecenin sabahında,
Bir sevdaya tutulmuşum kışın ayazında,
Isıtıyor gönlümü bu soğuk İstanbul'da ,
Sanki yeniden doğmuşum , tebessümün aklımda....
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
Nasıl dayanıyorsun ?
Dayanamıyorum ki...
Bakma dışardan güldüğüme , mutluluğuma,
Kan revan gönlüme hergün bir bıçak sallıyorum
Ne zaman iyileşmeye dönse yaralarım ,
Seni unuturum diye tekrar kanatıyorum...
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
Yorgun ellerim , ağrı sızı içinde ,
Gönlüm harap, bedenim bitâp,
Gözlerim seni arıyor , baktığım her köşede ,
Sesin ilaç , varlığın neşe...
Biliyorum hiç bitmez bu endişe,
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
Anlat dedi Dr. Nedir senin derdin?
Sustum uzun bir sessizlik ,
Dr çekinme hadi anlat dedi tekrar,
Dayanamadım başladım...
Tabiplerde İlaç Yoktur Yarama
Aşk Deyince Ötesini Arama
Her Nesnenin Bir Bitimi Var Ama
Aşka Hudut Çizilmiyor Mihriban...
bayram Karakoç tekrar paylaştı.
Bırak ey bîçare feryadı, beladan kıl tevekkül. Zira feryad bela-ender, hata-ender beladır bil.
Eğer bela vereni buldunsa, safa-ender, atâ-ender beladır bil.
Eğer bulmazsan bütün dünya cefa-ender, fena-ender beladır bil.
Cihan dolu bela başında varken, ne bağırırsın küçük bir beladan, gel tevekkül kıl!
Tevekkül ile bela yüzünde gül, tâ o da gülsün.
O güldükçe küçülür, eder tebeddül.
