İnsan bazen kendini öyle çaresiz hisseder ki ne yapacağını , ne söyleyeceğini bilemez. İçinde ateşten nehir kıvrıla kıvrıla akarken yakar tüm benliğini . Vicdan denen kalbin zarına dokunduğunda o ateş seli " Kıyamet kopsa bundan daha iyidir," dersin. Dersin demesine de iflah etmez kanaman, dönmez açın . Çünkü yara hala kanamaktadir, hem de ateşe karışarak . Tabutun kapağını kapatmak kolaydır ancak böylesi yarayı ölüm de kapatamaz.