Önceden çok ağlardım değer verdiğim bir insan hayatımdan çıktığı zaman, ama sonradan bunun benim için iyi olmayacağının farkına vardım. O kişi hayatımdan çıkmış olabilirdi evet ama ben toparlanmalı ve hayatıma devam etmeliyim düşüncesindeyim. Artık unutmak için daha çok çaba gösteriyorum aslında unutmayı hep ceza olarak gördüler ama unutmak bir lütuftur. Çünkü en çok hatırlamak istediğimiz insan bizi göğüs kafesi mezarlığında unutur. Farkındayım bazı şeyler geçti. Cümle kurmaz insanlara yazılan destanlar, yüzüne bakılmayacak karakterlere verilen tavizler, hiçbir fikirde buluşulmayacak insanlara ayrılan kayıp zamanlar, olgunlaşmamış beyinlere gösterilen sabırlar ve asla edilmemesi gereken tahammül; hepsi geçti artık farkındayım..
Bu kitabı bugün sahafta buldum ve bazen sahaftan kitap aldığımda her kitabın içinde benden önceki sahibinin hayatından ipucular bulunduruyor ve bu aslında karşılaştığım üzücü bir durum. Aslında üzülmüyorum sadece bazen olmayan tamamlanmayan aşklara sevgilerin boşa düşüşüne üzülüyorum, yiten duygulara üzülüyorum. Unutamıyoruz bazı şeyleri, hataları, duyguları ve sonrasında unutmak için duygusuzlaşıyoruz, hissizleşiyoruz ve en ağırı da ne biliyor musunuz? Sessizleşiyoruz. Sonra arkamıza dönüp baktığımız zaman şey diyoruz. Bunun için mi çaba gösterdim diyorsun. Bazı insanlar gerçekten bizlere ağır geliyormuş. Daha sonrasında da normalleşmeye başlıyoruz. Aslında herkesin senin için sıradan hale geldiğini görüyorsun. Bu aslında üzücü bir şey ve aynı şekilde alışmak bir lütuftur. Ama şöylede bir şey ezbere lafla bitirmek istiyorum; hayattan küsmedik, hayat devam ediyor. Umutların bittiği anda mucizeler ortaya çıkarmış.
Politik Yorumlar
_Türk olarak arabistan'a gidiyorsun. İnsanlar seni Türkçe selamlıyor; camilerden her gün Türkçe dualar yükseliyor; senin toprağını kutsal kabul edip senin gibi giyinmeye, düşünmeye ve konuşmaya çalışıyorlar. Yerde Türkçe bir yazı, örneğin Türk malı bir çikolatanın ambalajını görünce öpüp yerden alıyorlar. Okullarında senin tarihin,
Seneca - Cicero - Felsefe Okulları
_Lucius Seneca_
_Ölçüsüz isteklere kapılmış, kibirle başkalarını hor görmüş, zorbalıkla zaferler kazanmış, kalleşçe ihanet etmiş, namussuzca kazanç sağlamış, sınırsız bir açgözlülük göstermiş, utanmazca savurganlıklar yapmış kişi, kaçınılmaz olarak korkar kendi belleğinden.
_Korkunun sebebi bilgisizliktir.
_Hayatını kaybetmekten daha acı bir şey
