Beden ve bedenin şekillenmesinde etkili olan cinsiyet, toplumsal statüde ayrımcılığın ve eşitsizliğin bahanesi sayılamaz. Ancak kadınların ve 'yönelinmiş cinsel kimlik' sahiplerinin resmi ideolojilerde, sokak kültüründe maruz kaldığı davranış biçimleri, hor görülmenin ötesinde coğrafyaların "estetik" ile ilişkisini, halkın insan seviyesini de belirler. Asıl telafuz edilmesi gereken şudur: Cinsellikle gücü hâlâ aynı potada değerlendirmek bir cehalet ölçütü müdür, yoksa kimi ülkelerin benimseyip koruduğu bir alışkanlık mı?
Etik ve estetik nesneleştirme, kendi dışında güçlü bir temele, kendimi bir başkası olarak görmemi sağlayacak gerçekten güçlü, sahici bir kaynağa ihtiyaç duyar.
Gerçekten de, dışadönük canlı bir bütüne dahil olan canlı bir dış olarak- kendi dışımızı, olası bir ötekinin değerlendirici ruhu aracılığıyla izlediğimizde, ötekinin ruhu -kendine
* Karş. C. G. Jung'un maske-yüz (dış-kişilik) kavramı: "kişinin gerçekte olmadığı, ama hem kendisinin hem de diğerlerinin, olduğunu düşündüğü şey." (Bkz. C. G. Jung, Collected Works, (New York: Pantheon, 1959)Kitabı okudu
Erotizm - Psikanaliz ve Estetik
Özne’nin bütün arayışı dolayımlayıcısını aradan çıkartabilecek, kendisini bütünleyecek nesneyi bulmaya yöneliktir. Ancak Öteki’nin bakışı daima Özne’nin kendi içinde işleyen bir bakıştır; diğer bir ifade ile efendi-köle diyalektiği öznenin içine yansıtılmış durumdadır; Hegel’in ünlü ‘Mutsuz Bilinç’ kavramı buna dayanmaktadır; öznenin elde ettiği her zafer aynı zamanda onun yenilgisidir; öznenin beninin tahrip edilmesinde duyduğu büyük acılara rağmen yaşadığı haz (jouissance) böylelikle anlaşılabilir. Eğer akıl bedeni, insan doğayı (hem gerçek anlamı ile doğayı hem de kendi doğasını), erkek kadınsı olanı sürekli bir biçimde tahrip etmeye çalışıyorsa, bunun nedeni kendi içinde duyduğu bu eksiklikten kaynaklanır; her eksik kalışta duymakta olduğu sevgi nefrete dönüşür.
Sayfa 101-2Kitabı okudu
