224 syf.
·
Not rated
Kısa bir şiir ve ardından “ne çok acı var” diye başlıyor kitabımız… Sonra kendinizi Zarif adam ile beraber altmışlı yetmişli yıllarda buluyorsunuz.
Yaşamak… Bence bir kitaba verilebilecek mükemmel bir isim. Çoğu insan yaşadığını sanıyor ama aslında yaşamıyor. Yaşamak denilemez buna. Ama Cahit Zarifoğlu yaşamayı beceren sayılı insanlardan bir
Kuyu: Rasim Özdenören'in kalbi cümlelerinin nakşedildiği modern bir Yusuf masalı!
Nefs çukurlarını tasavvufla doldurmak adına yola çıkan genç bir adamın, zaman zaman düştüğü kuyu içinde yeni bir kuyu açma girişimlerinde ki amaçsızlığının, nedensiz yorgunluğunun, günah kokan tren peronlarında ki tövbekâr bekleyişlerinin cümlelere bürünmüş hali.
168 syf.
·
Not rated
Tatildeyim on gündür. Tatil dediysek aklınıza deniz, kum, güneş üçlüsü gelmesin. Tatil demek huzur demek, dinlenmek demek ya ben de en huzurlu olduğum, zihnen ve bedenen kendimi dinlendirebileceğim yerdeydim. Doğup büyüdüğüm yerde, köyümde. Elbette kendinizi dinlendirebilmek için öncelikle kafanızın rahat olması gerekir. Malum benimde birkaç ay
Bir FBI ajanı olan Joe Navarro'nun kaleme aldığı bu Kişisel Gelişim türü adı altında bizlere anlattığı; deneyimlerini, bu yola nasıl başladığını, suçluların bizlere verdiği bedenen mesajları, karşımızdakinin bir ayak hareketinden bile o an ne hissettiğini, bedenin hareketler ve mimikler ile bizlere ne mesajlar verdiğini, beynimizin ve duygularımızın bir biri ile etkileşimi ve bu etkileşimin, dışa ne şekilde yansıyor olcağını ve ayrıca bu durumları da, yazılarının yanında en iyi anlayabileceğimiz resim tekniğiyle de örneklendirmesi bizler için daha anlaşılır kılıyor okuduğumuz metinleri, bir de yazdığı bir konu hakkında mesela bir omuz hareketi diyelim, bu hareketin bize verdigi mesajın yanında omuz ile ilgili yaşadığı bir olayı ya da omuz hareketi sayesinde yakaladığı bir suçlusunu yani kısaca kendi anılarını da bizler ile hemen hemen her başlıkta paylaşması bizler de hem bir ön-savunma, hem de bir ön-bilgi oluşmasını sağlıyor ve kitabı da hem daha zevkli ve hem de daha faydalı kılıyor.
Bir de çevirmeni gerçekten tebrik ediyorum. İşini layıkıyla yerine getirmiş. Yani eğer kitabı bulabilirseniz, okuyun tavsiye ederim. Emin olun çok şey kapacaksınız ve çok şey göreceksiniz karşınızda ki kişide.
Türünde sevdiğim yazarlardan biridir McNaught. Bu kitabı için “en kötü kitabı, imkansızı anlatmış, kurgu bile yok” diyenlerin yorumlarını da okudum. Ancak gerçekçi yorum yapılmadığını düşünüyorum. Günümüzde internetteki iki yazışmayla birbirini hiç tanımadan her anlamda neler neler yaşayan insanlar var. Mesela bana bu kitabı hediye eden dünyalar tatlısı insanla henüz hiç yanyana gelemedik ama en acı zamanımda -ikizlerimden birini doğumdan önce kaybettiğimde- olduğu gibi en tatlı heyecanlı günlerimde -kız kardeşimi evlendirirken ya da en kıymetlime isim seçerken- bedenen olmasa da manen hep yanımdaydı. Hatta oğlumun isim annesi olur kendileri. Haliyle ben böyle bir kurgunun gerçek olabileceğine inanan azınlıktayım. Gerçek gelmeyen tek yanı,günümüzde “aşk” ilişkisi denen ikili ilişkiler bu kadar tene indirgenmişken burdaki erkek kahraman kadar ince fikirli,kontrollü,fedakar,sahiplenici ve korumacı olunamayacağı. Ancak bize satır arasında gerçek sevginin engel tanımadığını,en imkansız olaylarda bile doğru cümleler ile “olur” kapılarının açılabileceğini,gerçek sevginin fedakarlık ve anlayış ile hoşgörü gerektirdiği çok güzel anlatılmış. Kendimi olayların içinde hissederek okudum
Söylemezsem çatlarım;sevgili epsilon hatalı çeviri sana yakıştı mı? Ya yazım ve noktalama yanlışları?
Ben yabancı dil öğretmeni olduğum için işim kelimelerle dans etmek. Haliyle ister istemez imla ve noktalama hataları beni çok rahatsız ediyor. Haricinde severek okudum. Umarım sizler de okur ve en az benim kadar beğenirsiniz. Kitapla kalın.
İnsancıklar Dostyoveskinin ilk kitabi. Arkadaşı sayesinde basılmış yanlış bilmiyorsan. Onu edebiyat dünyasıyla tanıştıran bu kitap beni de onunla tanıştırdı. Bu yıl Dostoyevski okuyarak girdim ve bu yıl Dostoyevski okuyarak ruhumu doyuracagim.
Simdi gelelim kitaba... ihtiyar, bedenen fakir ama ruhen zengin Makar ve Varvara'nin mektuplarından oluşuyor kitap.
Gerçekten samimi duygularla yazılan mektuplarda sevginin ve insanlığın direnişini görmek mümkün.
"Unutmayın, yoksulluk kusur değildir" kitabin özeti bu cümlede saklı..
Yoksulluğu ne yazık ki sadece parasızlık olarak görüyoruz. Sevmeyi bilen ve sevgiden anlayan ruhların en zengin olduğunu unutali uzun zaman oldu. Hep bir şeylerin peşinden kosuyoruz ve peşinden koştuğumuz şeyler bizi insanlıktan uzaklaştıran şeylerin ta kendisi. Mesele giydigimiz ceket yahut cüzdanınızda ki banknot miktarı değil. Asil mesele ne kadar Gülümseyebiliyor ruhlarimiz birbirine..
t.co/QLT5UxMXKU?amp=1
Ömür geçip giderken gitmesin dostluklar...
Kitapla kalin.....
