Ruhlarini ele geçiren korku ve yalnızlıktan belki birlikte
kaçabilirlerdi.
Sayfa 128
Hayati boyunca o basit kelimeleri duymayı beklemiş, o kelimelerin özlemini duymustu hep. Ve şimdi sebebini biliyordu. Daha önce hayal bile etmediği bir ışıktıyla durmuşlardı ruhunu.
Sayfa 151
Gözyaşları uzun yıllar önce kalbine gömdüğü karanlık kutudan taşmış, ona can veren ıslak şeritler halinde kupkuru ruhuna akmıştı.
Sayfa 287
Okur Takip Önerileri
Onlar benzer ruhlardı, mutluluğun kenarında duruyorlardı.Ona dokunacak kadar yakınlardı ama uzanamayacak kadar da korkuyorlardı.
Sayfa 72
O aşkı bulmak için ölmek zorunda kalmıştı ve şimdi bulduğuna göre onu kimse elinden alamayacaktı.
Sayfa 382