“Meghan tam , sen de öyleydin, diyecekti ki kendini tuttu.Bunu hatırlamak üzücüydü; keşke anıları bir kenara itebilseydi.”
Sayfa 23
Her hikâye iki yönlüdür.
Sayfa 145
Pencereden görünen manzara bir Monet tablosunu andırıyordu.Tunç, altın ve lavanta renkleri yan yana dizilmişti.
Sayfa 109
Okur Takip Önerileri
helikopter uçurup makineli tüfeklerle ateş edebilir, sırtında ağır bir yükle on beş kilometre koşabilirdi ama şu birkaç kelimeyi çocuklarına söyleme düşüncesi onu tamamen güçsüz bırakıyordu.
Sayfa 96
gitmek istiyordu…ama ayrılmak istemiyordu.
Sayfa 85
ağlamak istiyordu, çaresizce bu acıdan kurtulmanın bir yolunu arıyordu ama gözyaşları akmıyordu.
Sayfa 81
aşk derin masmavi bir suydu ve onlar da o suya dalmıştı.
Sayfa 77
aşk ya bütün sıcaklığıyla oradaydı ya da kül kadar soğuk bir ölüydü.
Sayfa 74
sessizlik, kahvenin kokusu kadar yogun ve acıydı.
söylenmesi gereken sözler vardı, uzun zamandir bastırılıp karanlığa gömülmüş sözler.
Sayfa 40
şansını denemekten kaçmak, kendini soyutlamak çok ürkütücü bir şey.
Sayfa 57
bazı şeyleri en iyi sakin zamanlarda, bazılarınıysa fırtınada öğrenirsiniz.
Sayfa 7
Neden ısrarlı davranmadın? Kaybedecek neyin vardı?
Onurum.Beni istemeyenlerin arasında duramazdım.
Onur da neymiş? Herkesin seni iyi, terbiyeli, insan sevgisiyle dolu sanması isteği yalnızca.
Sayfa 119
Onlara aldırmayıp delice davranmalıydım.
Sayfa 115
Veronika her şeyden nefret ediyordu ya, en çok da yaşamını sürdürmüş olduğu biçimden, içinde barındırdığı yüzlerce Veronika’yı keşfetmeye zahmet etmeyişinden tiksiniyordu.
Sayfa 84