Çıksam kapıdan, koşsam sana doğru
Bir tren bileti alıp dolunay kenarından,
Ufkun ucuna uzansam…
Farzet ki deliyim,
Farzet ki aşığım,
Seni bana getirmeyen her yola karşıyım!
Ama ne yapmalı ?
Delicesine kıskanıyorum uyandığın şehri,
Adım attığın kaldırım taşlarını
Söyle sevgili
Bu gök bizi taşır mı ?
Makul sebeplerim var;
Titreyen dizlerim,
Bitmeyen dizelerim,
Bir “özledim” desen, yığılacak cesedim var.
İyisi mi bekletme
Gel,
Çünkü yetmiyor dolunay bu şehri aydınlatmaya
Bir köşesinde sen, başın yana eğilmiş durmadıkça.
Orhan Samet DİLEK