Günaydın yaşıtlarım işe giderken ya da çocuğunu okula gönderirken o sırada ben hocanın dersi başlamasını bekliyorum diyeceklerim bu kadar
Bu gece seni çok ayrı özledim sevgilim. Her gün özlemin bambaşka bir yüzüyle tanışıyorum. Zamanla geçer dediler hep inanmadım. Ben hep bu yaşadıklarımız bir rüya olsa, arasam anlatsam yok kuzum geçti ben burdayım desen diye bekliyorum. Özledim cama çık demeni bekliyorum. Ama sonra gerçek bir tokat gibi yüzüme çarpıyor. Hep aynı teselliye sığınıyorum bizim kavuşmamız mahşere kaldı...
Gidişini izlemeye benziyor her şey. Bir anda çöküyor hüzün nedense. Durdurmak istiyorum her şeyi sende. O kadar çok bekliyorum ki bir anda dönüp gitmediğini söylemeni. Güneş batıyor, denizler duruluyor zaman azalıyor. Aydınlık bırakıyor kendini karanlığa, karanlıkla birlikte hüzün ve kasvet kaplıyor her yanı. Deli diyecekler biliyorum ama ben her yerde görüyorum siluetini. Giyinmiş kuşanmış duruyorsun öylece karşımda. Elimi uzatsam, yine gideceksin biliyorum o yüzden hiç dokunmuyorum. Büyüsü bozulmasın siluetinin.
Kovalıyor hızlıca yelkovan akrebi ama benim zamanım sende dondu. Sadece benim için gün değişimi oluyor hayatta o kadar.
Uğur Türkkanı
Yoksa ben mi çıkmazdayım?
Hala aynı yerdeyim, hala aynı yerde hala aynı sessizlikte bekliyorum. Sessizlikte insan belki aradığını duyar dedim, ama şarkıları hiçbir zaman kapatamadım. Zira ben seni şarkı dinlerken daha iyi duyuyorum. Senin bana söyleyebilecek kelimelerin kalmadı, senin yerine şarkıları dinliyorum. Çünkü biliyorum, sen de öyle güzel konuşursun, bir farkın yoktur şarkılardan. Bir şarkı gibi senin de notalarını ezberlemişim, her çalan notada bir sonrakini bile tahmin edebiliyorum. Oysa şimdi sen neredesin, ben neredeyim. Notalar kadar yakın değiliz birbirimize, ama bil ki biz de notalar gibi yan yana olsak bir şarkı çıkar ortaya... ben her şekilde aynı yola çıkıyorum . Hala aynı yerdeyim, hala
aynı yerde bekliyorum. Dönüp dolaşıyorum, bir sürü sokağa giriyor bir sürü caddeyi geçiyorum, sahillerde dolaşıp aynı yola çıkıyorum. Dünya mı yuvarlak gerçekten yoksa ben mi çıkmazdayım...?
Ölümü bekliyorum. Bu arada vaktimi boş geçirmemek için, okuyorum
Ve sen bana hiç ummadığım bir anda çıkıp geldin. İyi ki geldin de bu bekleyişime son verdin. Zira seni o kadar uzun zamandır bekliyorum ki... Sanki tüm yıllarım seni beklemekle geçmiş gibi.
Sayfa 234
Bağdat'ın hırsızları bir gün Behlül isimli bir bilgenin para kesesini çalarlar. Parasının çalındığını fark eden Behlül pek tasalanmaz. Doğruca mezarlığa gider ve bir mezarın yanına oturarak beklemeye başlar. Onun bu durumunu öğrenenler;" Hırsızları takip etmeyecek misin, neden buraya gelip oturdum?" diye sorarlar. Eylül onlara; " Zaten ben de hırsızı bekliyorum. Eninde sonunda geleceği yer burasıdır." cevabını verir.
Bütün günüm tedirgin bir beklemeyle geçiyor: gelecek mi, gelmeyecek mi? Ne gelecek bilmiyorum. Adını koyamadığım bir şeyden korkuyorum. Soyut bir korku içimi dolduruyor. Bu korkuyla uyanıyorum ve bekliyorum. Belki korkularım sayılamayacak kadar çok.
Sayfa 598
