İmam-ı Âzam Ebû Hanîfe'den tavsiyeler:
- Hakkı söyleme konusunda sultan dahil hiç kimseden korkma.
- Tartışma anında korkak olma. Yoksa bildiklerini karıştırırsın, dilin tutulur kalır.
- Çok gülmekten sakın, çünkü o kalbi öldürür. Sakin ve ağırbaşlı ol, kaypak olma.
- Avamın (seviyesiz ve bilgisiz insanların) arasında, sorulmadan rastgele
Selamün aleyküm arkadaşlar beni bilen bilir şu ana dek sosyal medya araçlarını birçok kez Filistin'de olanları aktarabilmek adına kullandım. Ne kadar etkisi oldu, ne kadar anlatabildim bilmiyorum. Lakin artık bir başkaldırı olması, bir şeylerin sözde kalmadığını görmek bizleri mutlu ediyor. Sakın ha bu savaş yanlısı olmak gibi algılanmasın 70
BELKİ DE ÇİÇEK YENİDEN AÇMAK İÇİN SOLMUŞTU...
Her şey bir tatlı bir rüya gibiydi, sert rüzgarların beni oradan oraya savurduğu zamanın bitmez tükenmez uzunluğunda. Gözlerime taktığım iyimserlik gözlüğüm herzamanki gibi görevini gereğinden fazla yerine getiriyordu. Yaşadığım tatlı acı ne varsa bir kenara fırlatıp attığım o zamanda yağmurdan kaçıp doluya yakalanacağımı nerden anlayabilirdi ki
Dergiye yazmış olduğum son yazım; Elvedâ Robinson
ELVEDÂ ROBİNSON
Şebnem gibi seherde goncaya düşer,
Bülbülün feryâd ettiği güldür yalnızlığım.
Merhaba!
İnsan yalnız doğar, yalnız ölür en çok da yaşarken yalnızlık çekermiş. Doğarken yaşadığımız yalnızlığı idrak edemeyiz, hayâtın sonunda karşılaşacak olduğumuza da henüz erişmedik fakat yaşıyorken bize yoldaş yalnızlığımızın soluğu hep ensemizde.
Roman yazdım, iyi okumalar 1000K sakinleri.
Yazmamak için tuttum tuttum tuttum ama bir yere kadar. O yer de bu yer.
Sosyal medyadan nefret ediyorum bazen. Çünkü takip ettikleriniz az, takipçi sayınız fazla olduğunda veyahut takipçileriniz fazla olduğunda insanoğlunun ön yargıları hemen devreye girip kendini beğenmiş (kibirli) damgasını yiyorsunuz. Ve olmadığım biri gibi görünmek hiç hoşuma
-seni ekiyorum, seni biçiyorum.
-
Bugün uzun zaman sonra seni gördüğümde, aslında konuşmayı başlatan ilk kişinin benim olmam gerektiğini düşündüm. Kendimi bir anlığına sanki geçmiş hiç yaşanmamış ve ben tüm kırgınlıklarımı, sensiz yapamayacağımı -yahut yapıyor gibi görüneceğimi- unutmuş oldum. Aslında, gerçekten de unutmak isteğim anılarım var