Dinle. baban olduğumu unut bir ân, sadece haberci olarak gör beni. İtibar et haberimi. Reddetme sözleşmeyi.
Hayır, diye haykırdı Kabil. Böyle bir sözleşmeye, ben değil, sen evet dedin. Ben değil, sen seçtin. Benim razı olmayacağımı sen niye kabul ettin? Ben hatırlamıyorum. Hatırlamak da istemiyorum. Çünkü nereden geldiğim değil nereye gideceğim gerek bana. Ve bu yol üzerinde ben yeterim bana. Bir de Sidre! İllâ'Sidre. İllâ!
Sayfa 285Kitabı okudu
Bir süre sonra “Kimse beni sevmiyor, istemiyor!” diyerek kırgınlığa, küskünlüğe, kindarlığa kapılabilir ya da “Benim kimseye ihtiyacım yok, ben bana yeterim, kendimi sevsem yeter!” yönünde büyüklenmeci savunmalara tutunmaya başlayabilirsin. Kendine acıma da kendini yüceltme de insanı kendinden uzağa düşürür. Bu iki yöne de sapmadan, benlik değerini, benlik saygını, öz güvenini koruyarak yaşamak için güven, sevgi, kabul ve anlaşılma ihtiyaçlarını karşılayan, gerçekçi geri bildirim alabileceğin yakın ilişkilerin olmalı.
Sen ağladığında melekler dua eder:
"Rabbim bu kulunun kalbine ferahlık ver."
Allah buyurur:
"Ben kullarıma sizlerden daha merhametliyim. Onlara taşıyamayacağından fazla yük vermem. Kullarım bana sığınsınlar, ben onlara yeterim..."
Sayfa 35Kitabı okuyor
"Ey dağların ,denizlerin öbür tarafındaki insanlar, siz ki mavi gölün altında yaşıyorsunuz ,savaş neyinize gerek? Ben toprağım ,bana bakın! Ben her biriniz için aynıyım ve siz benim gözümde eşitsiniz. Benim için önemli olan sizin sözleriniz değildir. Ben sizin dostluğunuza muhtacım, çalışmanıza ,beni işlemenize! Saban izine bir çekirdek ,bir tohum tanesi atın ,size yüz katını vereyim ,küçük bir fidan dikin kocaman bir çınar vereyim! Evler kurun, temel olayım! Üreyin ,çoğalın, hepinize güzel bir barınak olayım! Derinim, yükseğim ,büyüğüm, ucum bucağımda yok... Hepinize yeterim ben..." Sen de bana insanlar savaşmadan yaşayamaz mı diyorsun Tolganay . Bu bana da bağlı değil ki. Siz insanlara niyetinize, irade ve bilgeliğine bağlı.
Sayfa 77Kitabı okudu
"Ey dağların, denizlerin öbür tarafındaki insanlar! Siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz, savaş neyinize gerek? Ben toprağım, bana bakın! Ben her biriniz için aynıyım ve siz de benim gözümde eşitsiniz.
... Üreyin, çoğalın, hepinize güzel barınak olayım! Derinim, yükseğim, büyüğüm, ucum bucağım da yok... hepinize yeterim ben...''
Sayfa 77Kitabı okudu
Durun! Kan dökmeyin!
İnsanlar ne zaman bir savaş başlatacak olsa, onlara şöyle diyordum: "Durun! Kan dökmeyin!" Şimdi de tekrar ediyorum: "Ey dağların, denizlerin öbür tarafındaki insanlar, siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz, savaş neyinize gerek? Ben toprağım, bana bakın! Ben herbiriniz için aynıyım ve siz de benim gözümde eşitsiniz. Benim için önemli olan sizin sözleriniz değildir. Ben sizin dostluğunuza muhtacım, çalışmanıza, beni işlemenize! Saban izine bir çekirdek, bir tohum tanesi atın, size yüz katını vereyim, küçük bir fidan dikin kocaman bir çınar vereyim! Evler kurun, temel olayım! Üreyin, çoğalın, hepinize güzel bir barınak olayım! Derinim, yükseğim, büyüğüm, ucum bucağım da yok hepinize yeterim ben"