youtu.be/M9qwcRt5qG0
.....
Ben hak ile dost olmuşum, kimseler dost olmaz bana,
Münkirler bakıp gülüşür, selam dahi vermez bana.
Ben dost ile dost olayım, canımı feda kılayım,
Ölmezden evvel öleyim, dünya baki kalmaz bana.
Terk eyledim cümle işi, Hak yoluna kodum başı,
Dost yüzünü göreliden sabır karar olmaz bana.
Bir aşığım, biçareyim, baştan ayağa yareyim,
Hem deli hem divaneyim, akıl da yar olmaz bana.
Aşk odu yaktı canımı, kimseler bilmez halimi,
Seçemem soldan sağımı, garet ve ar olmaz bana.
Sanmanız beni deliyim, dost bahçesi bülbülüyüm,
Mevla’nın kemter kuluyum, kimse kıymet vermez bana.
Ey biçare aşık senin kimden korkar acep canın?
Korktuğun da dost olacak, hayf ile kar olmaz bana.
Aşkın ile ben tüterim, daim oturup ağlarım,
Dahi kime yalvarayım, hemen derman sensin bana.
Bülbül olup ben öterim, dost bahçesinde biterim,
Gül alırım, gül satarım, bağ ve bağban olmaz bana.
Miskin Yunus nice diyem, fani cihanı terk edem,
Yana yana Hakk’a gidem, perde hicap olmaz bana.
Yunus Emre
Sadece ben farklıyım
Biraz dalgın ve uzak
Bir hayli karamsar
Biliyorsun
İçimde kirli bir balon
gibi büyüyen boşluğun
tek bir sebebi var
Senin yokluğun..
Attila İlhan
"Kalan olmadın
Giden olmadın
Bana bir kere
Gülen olmadın
Kalan öyle ben
Giden öyle sen
Bu gidişle ben
Biterim anladım"
Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek
beterin beteri var diyenlere inanmıyorum
hep böylesi havalar besler fırtınaları
korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek
duymazdım durgun suların bezgin türkülerini
alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim
bir yangınsonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı
bir rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyor
esirgenmiş bir
uzunca bir hayatın bakiriyetinde kaybettim.
yenilmek ilkin başlar, ve ben son kere yenildim. nefesse nefes, soluksa soluk boruma kadar ızdırap ve kahır dolu bir ganimetin tılsımını üzerimde taşıdım. öyle nazar boncuklu falan değil ha.
aferin bana/ aferin ki düşmenin ne olduğunu bile bile düşmeye vuruldum. düştüm de özümü kozalaklar arasından ustaca çekip çıkardım.
yalın olsak da bitse bu yaşam. pezevenk olsak ta satsak bedenleri, giysek kırmızı potinleri, uzatsak bıyıklarımızı ve faullerimizi.
tıkırdayan güneş sisteminin siyah gözlükleri ve parke taşlarından çıkan o gürültü sesleri: benim bir bedenin bakiriyetini daha öldürmemin işaretidir.
bir yerde okumuştum: ne olursan, kim olursan ol. kardeşim, çöpçü müsün işini öyle temiz yap ki insanlar senin kaldığın evin cadde ve sokaklarında yürüdüklerinde şurada dünyanın en iyi çöpçüsü oturuyor diye işaret etsinler diye.
ben sanırım bu savaşı bıraktım/ ben bu savaşa hiç başlamadım ki. yenilmem bundan naibaret ne de sökülüp atılacak musanın asasından okyanusları yaran.
bildiğim: ne olursa olsun mutlu bir ölümü hakkediyordum. tanrım, beni vareden sen/ beni bu kuyudan çekip çıkaracak sen. madem biz parçasıyız senin/ madem bir bütünü olaraktan isek senin/ afeyle ben diğer insanlar gibi olmayıp senin parçan olmayı reddediyorum. ya onları söküp atarsın ya da beni. ben kalırsam seni yenerim.
-med zu
olmak/
Benim için tüm insanlar güzel olanı duymalı görmeli:
...ben insanlarla yanlıca sevinçlerimi konuşmayı tercih ederim, her insanın yeteri kadar hüznü vardır bana göre, artı bir hüzün vermek istemem...