Ben arkadaşlarımı sevgime lâyık oldukları müddetçe ararım. Kalp. Köpek yesin kalbi. Saatler geçiyor. Bahar geçiyor ve biz göçüyoruz. Kapıyı daha çok çalarım belki. Belki de...
Sayfa 332Kitabı okudu
Ben sıradan bir insanım, ama asla alçak değilim.
Ne olur bırak, bu olayı en iyi yönden, aklımın alabileceği açıdan göreyim ben.
Sayfa 174Kitabı okuyor
Geçmişi masadaki bir toz gibi üfleseydik, bıraksaydık kara bulutları geride. O sadece benim elimi tutsayd. Ben başımı omzuna dayasaydım. Hep hayal ettiğim süt kokulu tenini koklasaydım.
Sayfa 35Kitabı okuyor
Kimse çakmaktaşının sertliğini ona vuranlardan daha iyi bilmez. Ben de aynı şekilde, her bir yandan gelen dalgaların durmadan dövdüğü ama hiçbirinin yerinden kıpırdatamadığı ve birçok çağ boyunca durmadan devam eden saldırılarını tüketemediği denizdeki yalnız bir taş gibi boy gösteriyorum.
Sayfa 40Kitabı okuyor
"Ama en azından şu kadarını söyleyeyim; bence insan sevince kaybetme korkusu sarıyor onu. Çünkü sevmek kalmak demek bence, gitmek değil. Ve ben birini sevecek kadar cesaretli olanlardan değilim. Sevmek cesurların işi. Benim işimse gitmek. Oysa sevenler gitmez. En azından yalnız gitmezler. "
Sayfa 20Kitabı okuyor
"Evim bana; "Beni terk etme; çünkü burada geçmişin ikamet ediyor." diyor. Ve yol bana; "Gel beni takip et; çünkü ben senin geleceğinim." diyor.
Ve ben her ikisine de; "Benim ne geçmişim, ne de bir geleceğim var. Burada oyalanıp kaldığım takdirde, kalışımda bir gidiş vardır; gidecek olursam da gidişimde bir kalış vardır.Yalnızca sevgi ve ölüm her şeyi değiştirecektir." diyorum.
Hayatın adaletine karşı nasıl nankörlük edebilirim, yerde yatanların düşleri hani o kuş tüyü yataklarda uyuyanların düşleri kadar güzel olduktan sonra?"
-Halil Cibran
(Kum ve Köpük, Arkhe Yayınları, İstanbul, 2016, s.63)
Sayfa 63Kitabı okudu
"Ve ben, senin bilgisizliğinin artmasına izin verdim. Fakat hiçbir şeyi unutmadım."
Sayfa 91 - İletişim Yayıncılık
"Akılları erdiğince bana; "Sen ve İçinde yaşadığın dünya; Sonsuz bir denizin, sonsuz sahilinde, bir kum zerreciğinden başka bir şey değilsiniz." diyorlar.
Ve ben de düşümde onlara; "O sonsuz deniz benim ve bütün dünyalar benim, sonsuz sahilimde kum zerreciklerinden başka bir şey değiller." diyorum."
-Halil Cibran
(Kum ve Köpük, Arkhe Yayınları, İstanbul, 2016, s.57)
Sayfa 57Kitabı okudu