Eğer annemle babam gözlerini dört açsalar ve çocuklarına
gerçek bakışlarla baksalar, bir cani büyüttüklerini daha ben
küçücükken anlayabilirlerdi. Ama bakmadılar...
Sayfa 69 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ben uyurken
Duvarıma tırmandın
Güllerimi yoldun.
Ve bütün şikayetin
Sen uyurken
Bahçene girenlerden.
Demirden bir kampı yönetmek için demir bir adam olmak gerek. Ben böyle biri değilim diyor. Doğrusu karşı çıkamıyorum. Demirden olmayışı en büyük erdemi.
Sayfa 181Kitabı okuyor
"Flaubert'in Madame Bovary'yi yazarken kendisine ilham veren ve tıpkı romandaki gibi kasaba otellerinde, at arabalarında seviştiği sevgilisi Louise Colet'nin saçlarından bir tutamı, mendilini, terliğini bir çekmecede sakladığını, arada onları çıkarıp sevip okşadığını, terliklere bakıp nasıl yürüdüğünü düşlediğini mektuplarından mutlaka biliyorsunuzdur, Orhan Bey."
"Hayır, bilmiyordum," dedi. "Ama çok hoşuma gitti."
"Ben de bir kadını saçlarını, mendillerini, tokalarını, bütün eşyalarını saklayacak, onlarla yıllarca teselli arayacak kadar çok sevdim Orhan Bey. Hikâyemi size bütün içtenliğimle anlatabilir miyim?"
"Tabii, buyrun."
Sayfa 479 - Yapı Kredi Yayınları, 36.Baskı, Eylül 2023
Bilmek çok güzel şey. Bilen bir erkek konuştuğu zaman içime ferahlıklar geliyor; göğsüme bir aydınlık doluyor. Fakat...
Bu iki şey: kafa ve karakter yan yana çok az geliyor. Ben böyle bir adama hemen hiç rastlamadım gibi bir şey.
O daima ve sonsuza kadar kendisiydi. Ben de ona uyum sağlardım. Uyum sağlamakla numara yapmak arasında öyle büyük bir fark yoktur.
Sayfa 114
Karakter
-Biliyor musunuz, erkekte ben yalnız ne arıyorum? Küçükten beri böyleyim. Yalnız kafa ve karakter arıyorum.
-Karakterden ne anlıyorsunuz?
Bilmiyorum. Nasıl anlatayım? Bu bir sağlamlık;nasıl denir? Ruhun sağlamlığı… Bazı adamlar var ki hem her şeyi hissederler,hem de çok dayanıklıdırlar. Dayanıklı… Bilirsiniz ki onlar kolay kolay fütur (bıkkınlık) getirmezler, fütur derler değil mi?
...
Çok meyus anları vardır, -babam gibi mesela- kederin son derecesini hissederler, bu zehir ona kuvvet verirdi. Yılmazdı hiç. Bir de, felaket veya tehlike uzakken çok kederlenirdi de yaklaşınca metaneti artardı. Sonra çok güvenilecek adamdı. Çok doğru adamdı. İşte karakter böyle bir şey bence.
Ne kadarı doğru bilmiyorum ama güzel bir hikaye
80li yılların ortaları...
İzmir'de Güneş Gazetesinde çalışıyorum...
Bir hafta sonu O'nunla birlikte Denizli'de maça gidiyoruz...
Uçağın olmadığı yıllar...
Mecburen karayolu...
Otoban da yok...
4 x 4 de...
4 saat gidiş, 4 saat dönüş...
O arkada, ben önde şöförün yanında...
Yol boyu futbol, gırgır, şamata...
Birara
open.spotify.com/track/0X0sc2oDD...
–Farsça👆
–Türkçe👇
"Saadet zamanı: Avluya doğru oturmuşuz, sen ve ben .
Endamımız çift, sûretimiz çift, rûhumuz tek, sen ve ben.
Bulandıran palavralardan âzâde, gamsız bir keyif, sen ve ben.
Sen ve ben , ne sen varsın ne de ben, bir olmuşuz aşk elinden"
***Man o to ,Mevlana Celâleddîn
Rumî'nin " Divan-ı Şems" olarak bilinen Divan-ı Kebir 'den bir eserdir.***
*** "Zaman, bekleyenler için çok yavaş korkanlar için çok hızlı, yas tutanlar için çok uzun, sevinenler için çok kısa, ama sevenler için sonsuzdur. Aşk sonsuzdur."***