Yeşil Mürekkep/Sabahattin Ali
Ah ahh canım Sabahattin Ali…
Belki ilk değildir bir biyografi kitabı okumam ama bu kitap beni niye bu kadar etkiledi :(
Nasıl olabilir aklım almıyor benim. :(
Osman BALCIGİL’in ilk kitabını okudum ve inanılmaz üzgünüm. Bu kitabın bende ki izleri nasıl geçecek :(
Neyse kitaptan biraz bahsetmek istiyorum. Sabahattin Ali’yi tanımayanımız yoktur. Ama hangimiz hayatını baştan sona biliyoruz. Hangimiz onun o hapishanedeki acılarını, karısı Aliye ve kızı Filiz’e olan hasretini biliyoruz. Çoğumuz eminim ki bilmiyor. Bu kitap işte Sabahattin Ali’in hayatını detayları ile karşımıza çıkıyor. Alanım gereği Sabahattin Ali’nin hayatına biraz olsun hakimdim ama inanın bu kadarını ben de bilmiyordum. Her zaman söylerim okuduğumuz yazarların hayatlarını bilelim içselleştirelim böylece onu anlayabiliriz. Yazarda bunu ister zaten. Biyografi kitaplarını okumaya yönelelim bu yüzden.
Kitapta yazarın bize sunduğu Sabahattin Ali’nin hayatı gerçekten okumaya değer. İlk kez 
Osman Balcıgil ile tanışmamıza rağmen ben dilini sade ve anlaşılır buldum. Bu yüzden kendisinin diğer kitaplarını okunmaya değer buluyorum.
Sabahattin Ali deyince benim aslında edebi zevkimi doyuran bir yazar olarak kodladım beynimde. Çok seviyorum kendisini… Bu ölümü gerçekten hakkettiğini düşünmüyorum. :( Ve yaşasaydı bizi daha ne güzel kitapları bekliyor olacaktı. Bu düşünce bile beni derinden üzüyor. Yazarları rahat bırakın onları dertleri sadece yazmak ve okurlarıyla buluşmak. İnanın çok üzgünüm kitabın son sayfasına kadar belki Sabahattin Ali ölmez desemde vahşi bir şekilde öldürülmüş ve bu durum benim çok canımı acıttı. Allah rahmet eylesin.
Keyifli okumalar dilerim…
Yeşil Mürekkep
Bölüm 1-Benim Hikayem
Ömrüm boyunca içimden bir ses görünenin ardında görünmeyen bir şey olduğunu ve onu anlarsam hayatın en büyük sırrını keşfedeceğimi söyledi bana.Daha küçük bir çocukken bile biliyordum bunu.Ama bana öğretilenler, gördüklerim, duyduklarım ve yaşadıklarımla körleşmiş, tüm bunların gerçek olduğuna inanmış,kendimin yarattığını bilmediğim bir hapishanede ne zaman kurtulacağımı düşünerek geçirmiştim ömrümün ilk otuz beş yılını.Yaşadıklarımla ve ben daha doğmadan bana aktarılanlarla oluşan bilinçaltımdaki inançların tüm hayatımı etkilediğini, onların yarattığı duyguların ve düşüncelerin titreşimlerine uygun bir realite yarattığımı, bana bu duygu ve düşünceleri yansıtacak kişi ve olayları kendime çektiğimi çok daha evvel öğrenseymişim keşke. Kendime herkesten fazla acımasız olduğumu ve sevilmediğime inanarak bana bu duyguyu yansıtan insanları hayatıma davet ettiğimi bilmiyordum elbette. Yaşamın sevilemediğime ,sevilmeye layık olmadığına inanarak başlamış, ardından bu duygu nedeniyle bana uygun olayları yaratmıştı
Sayfa 84 - İnkılapKitabı okudu
"Ben başkaldıran bir insan değildim. Kuzu gibi boyun eğenlerden de değildim, çünkü neye boyun eğeceğimi ya da güle oynaya yaşayabilmek için nasıl bir toplum tasarlamak gerektiğini bilmiyordum. Ne hüzünlü ne de neşeliydim, tepeden tırnağa orada, olduğundan başka türlü olamayacak, şu ya da bu toplumun herhangi bir şeyini değiştiremeyeceği kozmogoninin tutsağı gibiydim."
Ne istediğimi ben de bilmiyordum: hayattan korkuyordum, ondan kurtulmak istiyordum ve yine de hayattan hala bir şeyler bekliyor,umuyordum.
331 syf.
9/10 puan verdi
Sevgilinin Ölümü
Onu deli gibi sevmiştim. İnsan niçin sever? Dünyada tek bir varlığı istemek, kafamızda tek bir düşünce, kalbimizde tek bir arzu, dudaklarımızda tek bir isim yaşatmak. Garip bir şeydir bu; öyle bir isim ki, kaynaklarından fışkıran su damlaları gibi, ruhumuzun derinliğinden dudaklarımıza kadar yükselir; bu ismi her yerde, her an bir dua gibi yavaş
Ben onu görmeden evvel hayatın manasını bilmiyordum, bulamamıştım.
