Her öykü bir kişinin hikayesi…
Yazar, kitabında yarattığı kahramanlar ile adeta eleştirel bir dille sohbet ediyor.Kendi düşüncelerini aktarmakla birlikte kendi kendini eleştiriyor. Bu romanı okurken Oğuz Atay’ı hissetmemek, duymamak imkansız.
Mizahi yorumlarıyla romanı renklendiriyor. Kendi farkını günümüz alışılagelmiş tarzlardan ziyade, uçuk ve marjinal bir tarzla ortaya koyuyor.
Yazar, kitabın bazı bölümlerinde mektubun ve yazmanın önemini vurguluyor.
Bu eserde beni en çok etkileyen öyküsü “ Beyaz Mantolu Adam” oldu. Yalnızlık, başarısızlık, çaresizlik gibi olumsuz koşullarda bile hayatta kalma çabası ve tüm kötü insanlara rağmen iyi niyetini kaybetmemesi beni derinden etkiledi. Mantoyla saplantılı bir şekilde bağ kurması ve öykünün sonunda hayata veda etmesi üzdü.
Okuduğum kitap “ Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba? sorusuyla bitmektedir.
Bizde “ Buradayız” Oğuz Atay cevabını vererek incelememi
sonlandırıyorum.
Kitabı okuyacaklara, keyifli okumalar diliyorum.
Albert Camus gelip de yabancılaşmayı Oğuz Atay karakterlerinde görmeli :) Meursault ve Hikmet Benol. ‘Ben’ olamayan farklı farklı Hikmet’ler… Meursault’un kayıtsız yabancılaşması mı Hikmet’in gürültülü, saldırgan yabancılaşması mı… İki yazarı da çok sevsem de Oğuz Atay hep daha önde geliyor benim için.
Kitap boyunca elimde olmadan
