Ama gene de ona yazmak, hep onun için yazmak, ona durmadan anlatmak, nerede olduğumu bildirmek istiyorum.
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
Sayfa 141 - İletişim e-kitapKitabı okudu
'Buradayım' diyenlerin çoğalması ümidiyle...
"Ben buradayım sevgili okuyucum,sen neredesin acaba?"
Sayfa 196Kitabı okudu
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
Kitaptaki son öykü olan “Demiryolu Hikayecileri- Bir Rüya”nın son cümlesi şuydu:
“Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?”
“Buradayım!” diye bağırdı Derda.
Sonra da evden çıkıp duvardaki delikten geçti ve karanlığın içinde Oğuz Atay’ın mezarına doğru koştu. Mezar taşının yanına çöküp “Buradayım” diye fısıldamaya başladı.
“Bak, buradayım işte. Buradayım. Senin yanında. Zaten hep yanındaydım. Her zaman. Bak, şimdi de buradayım...”
Derda ağlıyordu. Neden bilmiyor, ama ağlıyordu. Belki yıllardır yalnız olduğu için. Belki kendisi de insanlara bakıp ben buradayım, siz neredesiniz, dediği için. Belki de sadece yalnızken ağlayabildiği için. Belki bir de Oğuz Atay’ın yanında gözyaşı dökebildiği için. Ağlıyordu Derda. Bir yandan da Oğuz Atay’ın üzerindeki menekşeleri okşuyordu. Neden ağladığını bilmediği için de, daha çok ağlıyordu. Hıçkırıklarının arasından da fısıltıları geçiyordu.
“Buradayım, buradayım, buradayım...”
Sayfa 255Kitabı okudu
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba ?
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?