Bir vakayı inceleyelim
İnceleyeceğimiz ilk vaka Sheldon ve Eleanor T. Glueck tarafından yayımlanan 500 Criminal Careers (Beş Yüz Suçlunun Yaşamöyküleri) kitabında bulunmakta, "iflah olmaz John'un" yaşamını konu almaktadır. John suç işlemeye nasıl başladığını anlatırken şöyle der: "Suç işlemeyi asla düşünmemiştim. On beş, on altı yaşına kadar ben de aşağı yukarı başka çocuklar gibiydim. Sporu seviyor, kendim de spor yapıyordum. Kitaplıktan kitaplar alıp okuyordum ayrıca; girip girmemekte serbest olduğum derslere gönüllü katılıyor, buna benzer başka şeyler yapıyordum. Derken evdekiler beni okuldan alıp bir fabrikada çalıştırdılar. Kazandığım bütün parayı elimden kapıyor, bana haftada yalnızca elli cent veriyorlardı."
"Sonra akşam oldu. kapandı tüm kapılar. Yarının çocukları bir gün daha büyüdü. Öteki evlerde yılgın lambalar yandı. Bir dut ağacı aynı kaldı, bir de yüreğimin telaşı. Bir Sen kaldın, bir de ben.. "
Benim bu dünyada bir yerim olmadı,
Kuytu gövdemi saymazsak eğer.
Gövdem ki varla yok arası,
Hem varlığa, hem yokluğa değer.
Ama yüreğim hiç solmadı.
Bir gül koklayayım izin verin de.
Ben yaşama da, ölüme de inandım;
Tamamlarlar sanırdım eksiklerimi.
Çarşıları hep birlikte gezerdik;
Biri dostumsa, sevgilimdi öteki,
İkisinin adını yanyana andım.
Bir soluk alayım izin verin de.
Sayfa 265 - İZİN VERİN DEKitabı okuyor
Yine de, sefil yasalar ve sefil insanlar, ben kötü biri değildim!
Sayfa 145Kitabı okudu
"O bir sevinç midir acı mıdır insan onun ölümünden bu yana sorar durur. Gitarın başlamaması gerektiği yerde başlayan bir şarkı istemiyorum ben, sonra sevdiğimde de bitmesi zorunlu olursa bitmesini istemiyorum; yuvarlağın altında çok uçuşup kaçışan var çünkü. Yakalayamıyorum."
Sayfa 19Kitabı okuyor
"Bence kalp atışı bir şarkı gibi. Bence aynı müzik gibi, özel bir melodiye çekiliyoruz. Ben senin yüreğinin şarkısını duydum ve sen de benimkini."
Kitap okuyor olması sempati uyandırmıştı; çünkü ben de okumayı seviyordum.
Sayfa 74 - Can yayınları 31. BaskıKitabı okuyor
Bu şarkı vardı; “Bu matematik bizi kandırıyor hocam” diye :))
“Düşün! Bize, matematik dünyasının kurgusal ve sonsuz olduğu öğretildi. Bunu kabul ederim. 1’den sonra 2 gelir dendi. Bunu da kabul ederim. Ama sonra, 1 ile 2 arasındaki sonsuzluğu düşündüm. Peki o nereye gitti? İrrasyonel sayılar varken bir sayıdan sonra diğer bir tam sayı nasıl gelebilir? Eğer 1’den sonra virgül konursa ve bunun da kıçına sonsuz sayı konabiliyorsa 2 nasıl gelir? İşte! Soru bu! Yanıtsız bir soru. Ve işte matematiğin hatası! Dolayısıyla matematik yok. Onun üzerine kurulmuş dünya düzeni de yok... Ama ben anlayabilirim. Anlayabilirim bu sorunu. Ve o zaman ortaya yaklaşık sayılar çıkar. Yani hiçbir sayı tam değildir. Hepsi tama yaklaşır. Ama varamaz. Demektir ki, 1,999...9’u bize 2 diye yutturmaya çalışan bir dünyanın çocuklarıyız.”
Sayfa 40 - EpubKitabı okuyor
“Ve belki de benim için söylenecek en yerinde kelimedir. Ben yokum! En azından yokmuşum gibi dönsün dünya diye nefesimi bile tutmuştum bir zamanlar.”
Sayfa 40 - EpubKitabı okuyor
...
Belki de
sen uzun bir uykuyu uyudun
ben düş gördüm...
.
“Taş gibi tepkisizsin. Halbuki baksana neleri göze aldım ben.”
“Neden daha önce göze almadın?” diye sordu sertçe. “İşim gücüm yokken... Açlıktan ölürken... Şimdi kimsem o zaman da aynı adamdım, insan olarak, sanatçı olarak aynı Martin Eden’dım; o zaman neden yapmadın? Kafamı duvarlara vura vura kendime sorduğum soru buydu. Sadece senin için değil, herkes için sordum. Görüyorsun değil mi, değişmedim ben. Gerçi bana biçilen kıymetteki gözle görülür ve ani artış nedeniyle bu konuda sürekli şüphelerimi gidermem gerekiyor ama değişmedim. Aynı kemiklerin üzerinde aynı ten, ellerimde aynı, ayaklarımda aynı on parmak. Aynı adamım. Ne yeni bir erdem sahibi oldum ne de yeni bir gücüm var. Beynim, eski beyin. Edebiyatta veya felsefede yeni bir fikir ortaya atmadım. Kimse beni istemezken hangi kıymete sahipsem şimdi de öyleyim. Şu anda kafamı en çok kurcalayan şey, beni neden istedikleri.”
Sayfa 456 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
