Sen tüm kentten daha yalnızdın, okyanus gibi yalnızlık.. Ve bana geceler yetmiyor. Günler yetmiyor. İnsan olmak yetmiyor. Sözcükler, diller yetmiyor.. Bazı günler elime bir et parçası alamıyorum, ya da o bütün bir cesedi andıran tavuklar. Kızartabiliyorum, ama yiyemiyorum… Yaşamımın en mutlu anlarında da aynı güçle acıyı duymadım mı. Ve
126 syf.
7/10 puan verdi
·
Liked
Doyumsuz Aşık Werther
Yayımlandığı dönem birçok insanı etkisi altına almış ve hatta toplu intiharlara neden olmuş bu kitabı okurken oldukça keyif aldım, ancak bazı noktalara değinmeden edemeyeceğim. Werther karakteri benim bakış açıma göre aşka aşık bir adam Lotte’ye değil. Çünkü öylesine snob bir karakter ki okurken bu adamın kimseyi düzgün bir şekilde sevemeyeceğini anlıyorsunuz. Girdiği işte en iyisinin kendi olduğunu savunan, diğerlerini kendinden aşağı gören ve hatta severken bile sevgisinin öyle üst öyle yüce olduğunu savunur ki, bunun yanında Albert bir hiçtir: “Bazen aklım almıyor; onu yalnızca ben, hem de öylesine içten, öylesine dolu dolu severken, ondan başka hiçbir şey görmez, bilmezken, ondan başka hiçbir varlığım yokken, nasıl olur da onu bir başkası da sever, sevebilir?” Yazar’ın aslında konuyu Werther’in akıl almaz derecede “ben en iyisiyim” fikrine çekip üçüncü bir göz olarak bizlere aslında ne kadar da yanlış düşündüğünü ifade ediyor. Werther bizim düşündüğümüz gibi iyi niyetli, saf bir aşık değil, aksine takık, sorunları olan ve toplumda bu sebepten yer bulamayan bir tip olduğunu düşünüyorum ve Tezer Özlü’nün şu sözleriyle incelememi bitiriyorum: İnsan ne denli derin düşünebiliyorsa, sevgisi o denli derindir. O denli doyumsuzdur. Ve acısı da o denli büyük. Yaşam acısı.
Genç Werther'in Acıları
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021122.2k okunma
Reklam
Ben de Öyle Düşünüyorum Tezer
"Bir şeylere açılmak, bir yerlere koşmak, dünyayı kavramak istiyorum. Dünyanın bize yaşatılandan, öğretilenden daha başka olduğunu seziyorum."
76 syf.
10/10 puan verdi
“Zaman zaman kendimi bağdaştırdığım dış dünya ile giderek zayıflıyor bağlantılarım. Kalkacak bir trene binerken, beni artık içinde bulunduğum ülke, gideceğim kent, ineceğim istasyon, bindiğim tren ve kompartımandaki insanlar pek ilgilendirmiyor.” diyor #tezerözlü Kalanlar’da. Bizler de düşünmeye başlıyoruz, Özlü ölümü düşlüyor, ölümü özlüyor... Ama yanılıyoruz. Zira aynı kitabın bir arka sayfasında da “Yanımda bir canlının yatmasını neden bu kadar istediğimi şimdi daha iyi duyuyorum. Yaşamaya belki de her şeyin bittiği bir yerde başladım. Ya da kendi yaşamıma inanmıyorum. Ya da kendi varoluşum yetmiyor bana. Yanımdaki bir tene değip, yürek atışlarını duyabildiğimde, yaşamın gücünü algılıyorum.” diyor Tezer Özlü. Bu da bana durumun olaylarla, ilgili değil de insanlarla ilgili olduğunu düşündürüyor. Tabii böyle düşünmeme büyük bir ölçüde yazarın cümleleri neden oluyor. İnsanlarla içine girmiş olduğu ilişkiler duygu durumunu şekillendiriyor, tabii her insan gibi... Fakat bazı yazarlar böyle değildir, onlar ölüm özlemi çekerler, ölümü düşlemek için doğmuşlardır adeta-ironik bir cümle oldu ama öyledir bu, Heraklitos’un diyalektiği gibi- Özlü de üstünkörü baktığımızda bize bu izlenimi veriyor bence ama sonradan öyle olmadığını anlıyoruz; aslında ben böyle olmadığını düşünüyorum. Okuduklarımdan yaptığım çıkarımlar böyle düşünmeye iteliyor beni. Ama konu Tezer Özlü olduğunda yapabileceğimiz tek şey hep yanılmak olacaktır...
Kalanlar
KalanlarTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 20196.2k okunma
65 syf.
4/10 puan verdi
Ben bu kitabın yazarı yerinde olsam adını "saçma hayatım ve sapan insanlar" olarak değiştirirdim. Kitapta kendi hayatımdan zerre miktar bir şey bulamadığımdan yahut o durumlara düştüğümde öyle davranmayacak olduğumdan değil. Zaten böyle bi öngörü de hoş olmaz. Şöyle açıklıyım efendim; hepimizin hayatında ufak tefek sıkıntılar vardır
Çocukluğun Soğuk Geceleri
Çocukluğun Soğuk GeceleriTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 201816.6k okunma
128 syf.
·
Not rated
·
Liked
·
Read in 3 days
Kitap 125 sayfa ve koca bir ömür. Üç günde okudum.. Her çevirdiğim sayfada daha ağır bir kaya yüklendi sanki sırtıma. Her sayfadan sonra kitabı usulca yanıma bırakıp derin bir nefes alma ihtiyacı duydum. Nereye giderse gitsin zihni,o zifiri karanlığı,derdi,kederi,yalnızca kendi gerçeği değil aslında hepimizin gerçeği olan o nokta atış tespitleri
Yaşamın Ucuna Yolculuk
Yaşamın Ucuna YolculukTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 202112.2k okunma
Reklam
27 öğeden 21 ile 27 arasındakiler gösteriliyor.