Ben de en az senin kadar bir ideale inanma ihtiyacı duyuyorum.Sen bunları aklına getirmeden önceleri bile benim siyasi düşüncelerim,inançlarım vardı. Ne oldu? Bunların insanlara hiçbir şey ifade etmediğini gördüm.Ben de insanım,hayal kırıklığına uğradım.Yeni bir inanca ihtiyacım var.Bana yeni bir inanç bul. Bunu yaparsan bende peşinden gelirim.
Tennessee Williams
Ruhunuzun renkleri insanlarla, olaylarla ilgili değil , geç de olsa anladım. Benim ruhum siyahtı ve bu hep benimleydi. Ne solduğunu gördüm ne de yeni renklere yer verdiğini. Ben sadece dünyaya böyle gönderilmiştim.
"Seni ölüm olduğuna kim inandırdı peki?" dediğimde ise ifadesi gözle görülür bir şekilde bocaladı. Tavandaki bakışları yeniden bana dönmüştü.
Tek kaşı havalandı. O nereden çıktı?
"Öyle demiştin." dedim. "Ben ölümden başka bir şey getirmem demiştin. Neden öyle söyledin?"
Sessiz kaldı. Kısa bir an gözlerimde oyalandı gözleri. İnce, yakalayamadığım ama derin bir acının izleri vardı keskin kahvelerde. Bu defa o göstermedi, ben gördüm. "Seni de buna inandırmışlar." diye devam ettim. Geri durmadım. Bu defa net olan ben oldum. Hafif sarhoşluktan gelen deli cesareti de olabilirdi bu. "Oysa sen umutsun. Güvensin. Sen varsan ölüm olmaz."
Bunları hep radyodan ima yollu söylemiş, yüzüne hiç net bir şekilde söylememiştim. Beklemiyor gibiydi. Bocalamıştı ama bunu da her zamanki gibi belli etmiyordu. "Ben değil." dedi. "Sevgim ölüm."
Başımı usulca iki yana salladım.
"Okumasını bilene roman, okumasını bilmeye o romanın içindeki tek bir
sayfasın Timur Tönge." Başıma hafif bir ağrı dolunca bakışlarımı ondan kaçırıp yeniden arkamda yaslandım. "Senin adın bile bana umut... Sevgin mi ölüm olacak?" mırıltım belli belirsizdi. "Saçmalık."
-Bülbül Kapanı
Uzlet
ben hep onun sırtını gördüm
hiç suretine denk gelemedim
onun ben hep sırtını gördüm
gözlerinin rengini bilemedim
uzaktaydı ama yakındı da
kendime bakar gibiydim
yakındı ama uzaktaydı da
keşkeler içinde kimsesizdim
şimdi nerelerdedir bilemiyorum
acımı arşa taşıyorum
yükümü boşluğa bırakıp
yurduma, uzlete çekiliyorum
*gözde
Gönül yuruduma geldi beyrem bahar
Âh ne efsunkâr imişsin cânımın cânı
Ben kaç beyram gördüm
Görür gözüm görmez idi
Aradığım yalnız suretin idi
Kaç Cemal gördüm ise hiç biri sen değildi
Beyram sende imiş cânımın cânı
𝐒𝐚𝐛𝐚𝐡𝐘ı𝐥𝐝ı𝐳ı
Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak
Ümit Yaşar Oğuzcan