“Hâlâ biraz soğuk geliyor ama battıkça alışıyorum.Kendimi boşa aldım bayırdan aşağı koşuyorum.Düşüyorum gibi görünüyor olabilir ama bakma aslında uçuyorum.Söylediklerimin hepsini unut,sanki ben biliyorum da mı yaşıyorum?”
Bu romantiklik seviyesi... Amin diyerek okudum.
"Bir gün hasta olmuştum ama feci hasta. 'Murat' sabaha kadar uyumayıp ateşimi ölçtü. Sabaha karşı kulağıma eğilip, "Şimdi ben bir prensmişim, seni öpüp iyileştirecekmişim, tamam mı?" dedi ve öptü. İnanın iliklerime kadar şifa hissettim. Sabah uyandığımda gerçekten iyileştiğime ve başımda kartondan yapılmış bir taç olduğunu hala inanamıyorum, ama o şifanın hiçbir antibiyotikte olmadığını biliyorum."
Sayfa 168Kitabı okudu
Her şeyi bildiğimden habersiz beni hâlâ kandırabileceklerini düşünüyorlar! Tanrım ben neyin içindeymişim böyle, inanamıyorum!
Ben senin için öleceğim. Sen bana bir ah çekmeyeceksin. Vefakârlık bu mu? Bu mu? Bu mu? Ben senin için ölüyorum...
Sana, bu kadar kendimden feda edeceğim sen hâlâ benim hakkımda ileri geri konuşacaksın, bilmem ne. Yook, yook. O zaman Bayram Hoca gidecek artık, haberiniz olsun.
Sayfa 104 - Kitap Kalbi Yayıncılık - 1.Baskı - 2022 - 1.cilt
“Ve bu ücra kasabalarda sevenlerin kavuşması için hala delikanlıların yaz günü karlı dağdan kar getirmesi isteniyordu.Benden böyle bir masal kahramanı olmak bile esirgendi.Ben aslında Ferhat olup dağları delmeye hazırdım ama…”
Sayfa 104Kitabı okudu
Hayat anlamsız bir beladır; bu şüphesiz diyordum. Fakat ben yaşıyordum, hâlâ yaşıyorum ve bütün insanlık yaşadı ve yaşıyor da. Bu nasıl mümkün? Yaşamamak elindeyse, ne diye yaşıyor? Mümkün mü bu, hayatın anlamsızlığını, belasını anlayacak kadar akıllı bir ben, bir de Schopenhauer mu var?
