Orhan Veli ile Sait Faik’in işi gücü yoktur. Can sıkıntısından Eftalikus kahvesinde otururlar. Oturdukları kahvede can sıkıntısından her gün birer Cumhuriyet Gazetesi alıp bulmacalarını çözmeye başlarlar. Sonraları ise bu bulmaca çözme işi aralarında bir iddiaya dönüşmeye başlar. İddia şudur; O günkü bulmacayı kim önce bitirirse karşı taraf o kişiye rakı ısmarlayacaktır. Günler böyle geçerken Sait Faik yenilgiden yenilgiye koşmaktadır. En sonunda canına tak eder ve…
“Nasıl beceriyorsun lan, her gün rakıyı bana ısmarlatıyorsun?” diye serzenişte bulunur. Orhan Veli ise insanı çıldırtacak sakinlikte cevap verir… “Çünkü Cumhuriyet Gazetesi’nin bulmacalarını ben hazırlıyorum…”
ALINTI. 🙏🙂☕
Yalnızlık ve ölümden bahseder, Cahit Sıtkı Tarancı,
Biraz bana aşikar, biraz yabancı.
Eski olan her şeye karşıdır, Orhan Veli.
Samimidir, açık sözlüdür, birazcık deli.
Nazım Hikmet, Vera da Vera diye inledi,
Piraye aşkından öldü de, Nazım'a dönmedi.
Sevinmek için göğe bakıyor Turgut Uyar,
Üç şairi peşinden koşturan, Tomris'i duyar.
Bir kadın için onursuz oldun Cemal Süreya,
Şiirlerin açık seçik, biraz benziyorsun azgın boğaya.
Aysel girdi Atilla İlhan'ın kafasına,
Aysel git başından, yazık adama.
Sana gitme demeyeceğim, ama gitme Lavinia,
Özdemir Asaf platoniktir, biraz da gururlu açıkça.
Hasretinden prangalar eskitmiş Ahmet Arif,
Şiirlerinde gerçeklik, mücadele var, biraz da zarif.
Ben mi? Evet ben biraz doğaya aşığım,
Koşulsuz aşkı ararım, geçici aşklara karşıyım.
Bulunca ölüme de giderim, engel değil yaşım başım,
Neyse şairleri güzel tanıttım, hadi ben kaçtım.
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım.
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Sevdaya Mı Tutuldum?, Orhan Veli Kanık
Ankara'ya Pembe Yanaklıya....
Pembe yanaklıya, dinle beni diye diye;
Bir garip Orhan Veli, İstanbul'u düşünmüştü,
Acizane ben, Ankara'yı buldum , gittim, gördüm; Sezar endamında...
İskender'in büyüğü müydü bilmem ama kıskandırdım...
Zira
Hiç düşünmedim, düşünemedim, fırsatım olmadı...
Yaşattı; yaşadım,
Kanattı; kanadım,
Yalan yok ağlattı da...
Gözlerimi de
“Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?”
Orhan Veli
Günaydınnnnnn
işim gücüm budur benim,
Gökyüzünü boyarım her sabah.
Hepiniz uykudayken.
Uyanır bakarsınız ki mavi.
Deniz yırtılır kimi zaman,
Bilmezsiniz kim diker;
Ben dikerim.
ORHAN VELİ KANIK
Gökyüzü benden çok uzaklarda
Bulutlar geçiyor üzerimden
Gök mavi, bulutlar beyaz
Ben siyahım
#Orhan Veli Kanık
Orhan Veli Kanik
"Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka..."
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüzgardım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Beklide bir rüyaydım
Senin için..
Uyandın ve ben bittim
Beni güzel hatırla
Orhan Veli 
Orhan Veli Kanık
Beni Güzel Hatırla
Beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...