Ben şairim

Leylim , ben fakir bir şairim.
Bunu düğün hediyesi say.
Zaten bunu sana yazdım gibi birşey..
Ne yalan söyleyeyim , üzgünüm , bir yanım kopmuş kanamış gibi.
Bunu ancak sen anlarsın.
Yine de mutlu olmanı bütün kalbimle isterim.

Ve ben şairim.
Namus işçisiyim yani
Yürek işçisi.

Belki de ben ömrümde ilk defa bu gece şairim
Ne köy ne kent olurmuş yalnızlıktan öğrendim

Kim acılarına karşılık şarkılar armağan etmek ister dünyaya? ''Ben,'' dedi Heinrich Heine, ''Ben bütün Alman ülkesinde tanınan bir şairim. En yüksek isimler sayıldığı zaman benimki de zikredilir. Bununla beraber Alman yurdunda birçok kimsede bulunan şey... En hain ızdıraplar sayıldığı zaman benimki de anılır.'' Şarkılar Kitabı (Buch der Lieder) adını verdi en meşhur eserine Heine. ''Büyük ızdıraplarımdan küçük şarkılar yaptım,'' diyor, acılarına neşe yelkeni takarak sallıyordu ıssız sulara: ''İsterdim ki bütün ızdıraplarım bir tek kelime ile ifade edilebilsin, onu şen rüzgarlara vereyim ve sevinçle alıp götürsünler.''

Yangınlar,
Kahpe fakları,
Korku çığları,
Ve irin selleri, aç yırtıcılar,
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın.
Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay!
Pusatsız, duldasız, üryan
Bir cana bir de başa
Seher vakti leylim - leylim
Cellât nişangâhlar aynasındasın
O y sevmışem ben seni...

Üsküdardan bu yan lo kimin yurdu!
He canım...
Çiçekdağı kıtlık, kıran,
Gül açmaz, çağla dökmez.
Vurur alnım şakına
Vurur çakmaktaşı kayalarıyla
Küfrünü, Medetsiz, Munzur.
Şahmurat Suyu kan akar
Ve ben şairim.

Nam us işçisiyim yani
Yürek işçisi.
Korkusuz, pazarlıksız, kül elenmemiş,
N e salkım bir bakış
Resmin çekeyim,
Ne kınsız bir rüzgâr
M ısrâ dökeyim.
O y sevmışem ben seni...

Ve sen daha demincek,
Yıllar da geçse demincek,
Bıçkılanmış dal gibi ayrı düştüğüm,
Ömrümün sebebi, ustam, sevgilim,
Yaran derine gitmiş,
Fitil tutmaz, bilirim.
Am a hesap dağlarladır,
Umut, dağlarla.

Düşün, uzay çağında bir ayağımız,
Ham çarık, kıl çorapta olsa da biri
Düşün, olasılık, atom fiziği
Ve bizi biz eden amansız sevda,
Atıp bir kıyıya iki zamanı
Yarının çocukları, gülleri için
Herbirinin ayvatüyü, çilleri için,
Koymuş postasını,
Görmüş restini.
He canım,
Sen getir üstünü.

U y havar!
Muhammed, İsa aşkına,
Yattığın ranza aşkına,
Deeey, dağları un eder Ferhadın gürzü!
Benim de boş yanım hançer yalımı
Ve zulamda kan - ter içinde, âsi,
He desem, koparacak dizginlerini
Yediveren gül kardeşi bir arzu
O y sevmışem ben seni...