muhittin
"Baudelaire gibi yalnız, karamsar, zeki, aşka susamış bir şairim ben!"
Sayfa 260 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Ve ben şairim
Namus işçisiyim yani
Sayfa 73Kitabı okudu
Ben bir şairim...
San'ata, yalnız Allahı aramak, onun mahrem ülkesi meçhûller âleminin karanlıkları içinde rüyalardan daha zengin fener alayları tertiplemek ve eşyanın takındığı duvakları birer birer kaldırmak gâyesini biçtiğim gün, sanki boynumda "mutlak hakikat"ten bir kement sezer gibi oldum. Bu kement beni çekti ve senin önünde durdurdu:
Kapı burasıdır; başka her kapı kapalı!
Vaktâ ki, böyle oldu, sen benim her şeyim oldun.
Ey, bütün mucizeleri içinde en hayran olduğum mucizesi diye, ömründe bir defa bile kahkahayla gülmemiş olmasını gösterebileceğim mahzun Peygamber!
Ey, Allahın, Kur'ânda hâs ismiyle ve nida edâtiyle bir kerecik bile hitap etmediği hayâ ve edep kaynağı!
Ey, Allah kelâmına mecra bir çift kudsî dudağın sahibi!
Dedim ki, ben bir sanatkârım... Ve ne tarih yazmak, ne arz tabakalarını mikroskopda incelemek, ne de dört taş duvar arasında istif edilmiş ve son yaldızcısı toz toprak olmuş kitaplara bekçilik etmek, benim vazifem...
Böyleyken, hayatını yazmayı murad edindim.
Sayfa 12Kitabı okuyor
ben şairim: bir yeraltıyım ben
acıyım
kazdıkça
ve derine indikçe
Sayfa 79Kitabı okudu
"
Efelya:
--Ben aptal bir kadın değilim Ferhat, beni kendinden uzaklaştırıp onulmaz bir sevdanın ilhamıyla şiirler, romanlar yazmak istediğini anlamadığımı mı sanıyorsun? Aşk başka şeyler için kullanılacak bir manivela değildir, onu yaşarsın sadece; aşkı yazmak, hiçbir zaman onu yaşadığındaki hazza ve yüceliğe erişemez.Dolayısıyla hoşça kal benim oyun çocuğum, acemi şairim, perişan romancım hoşça kal..."
Efelya'dan
m.binboğa
Ve ben şairim.
Namus işçisiyim yani
Yürek işçisi
Korkusuz, pazarlıksız, kül elenmemiş...
#AhmedArif
Şahmurat Suyu kan akar
Ve ben şairim.
Namus işçisiyim yani
Sayfa 73Kitabı okudu
Cibran'ın ağzından kendisi nasıl biri?
"Ben ne bir sanatçı, ne de bir şairim. Ben bir sisim; her şeyi örten, ancak hiçbir zaman bir araya getirmeyen bir sis... İçimin derinliklerinde, kelimelerle, çizgilerle veya satırlarla alakası olmayan dinamik bir zeka var. Yapmak üzere doğduğum işin ne fırçayla ne de kalemle bir ilgisi var. Evet, hala onun ne olmadığını anlatmakta olduğumun farkındayım. İşte çetrefil taraf da bu. Bir kalıba dökülmesi mümkün müdür sisin? Sadece ipuçları sunabilirim size, o kadar."
Ben bir şiirimin son satırına
hastalığımın ismini vermiş bir şairim.
Şimdi nasıl olur da sen hastalığımdan çok
sana aşık olduğumu düşünürsün.
Sayfa 49Kitabı okudu
Belki de ben ömrümde ilk defa bu gece şairim
Ne köy ne kent olurmuş yalnızlıktan öğrendim
Gözlerini getir yarı umutsuzluğum
Yaprak gibi döküleyim önüne
Solayım, beter olayım
Gözlerini getir, Öleyim...
Bilmeden çocukça sevildiğini,
Ve bayram sabahınca beklendiğini,
Belki de ben ömrümde ilk defa bu gece şairim
Ne köy ne kent olurmuş yalnızlıktan öğrendim
Sayfa 95 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
