ben şu köşede biraz delirip geliyorum.
uyuyamıyorum değil uyumuyorum. denemedim çünkü, denesem belki. bu aralar acıkmıyorum da. midem boş mesela, gurulduyor ama yemesem de olur. uyu, uyan, yemek ye, tekrar acık. biz bunun için mi geldik. soru değildi o yüzden soru işareti koymadım çok saygıdeğer imla kılavuzları. kılavuz demişken... nereden öğreneceğiz biz bu yaşamayı? bak bu soruydu, cevap ver buna. en iyi kim yaşamış mesela, kim yaşıyor en iyi öğretsin bize de. herkes kendine kadar yaşıyor, herkes. gece yatıp sabah uyanmayı unuttum ben. uzun süredir hayatımda sabah yok düşünsene. ben bir de dua etmeyi unuttum. bir de kendimle konuşmayı. hâlâ konuşuyorum aslında ama hep aynı şeyleri söylüyorum. sıktım artık. o değil de, bizi öldürse öldürse bu hareketsizlik öldürür, ne virüsü. ruhumuza diyorum, spor yaptırmamız lazım diyorum. kime diyorum? theo'ya mektuplar da okunmaz ki şimdi. genç vincent'in acıları. benim acım bana yeter şu an vincent, öğlene kadar bekleteceğim seni. intihar ettiğini bilerek kitabı okumaya devam etmek yeterince zor, üstüme gelmesen diyorum. ruhum diyorum, otura otura yağ bağladı diyorum. bir de ne diyorum biliyor musun. neler neler diyorum.