Belki bir nazım hikmet şiirin'deki hasret değildim..
Ama; bende seni özlerken sevmeyi çok güzel öğrendim..🚬🥃✨
Mesela herkese senden ne kadar güzel sevmişti diye bahsedeyim hep bende öyle kal arkanda tek bırakmamışsın gibi değil
dur ruth,
aşkın karanlık yüzünde dur, öylece.
hep.
böyle dursun aşk her zaman hayatında.
karanlık yüzünde dur aşkın,
sus. tamamı buydu, de.
bütün yavanlığıyla süren insanların
kuytularında kal. orda kal.
Sayfa 96 - Metis
''keşkelerin '' olmadığı hayat diliyorum bende ...
Son yıllarda hayatı "keşke dememek üzere" yaşamaya yönelik bir baskı var insanların üzerinde. Geçmişe yönelik pişmanlıkların olmaması, hakkını vererek yaşanılmış bir hayatın işareti sayılıyor. Ama işin psikolojik yanı gerçekten öyle değil. İnsan hayatını ne kadar kutsallaştırırsak, ona sıradanlığı o kadar yakıştıramıyoruz. Halbuki bizimki de hayat, binlerce yıl önce yaşayan ve şu an onun yaşadığından kimsenin haberi olmadığı bir insanın hayatı da hayat. Değişen bir şey yok aslında, sadece içinde olunca farklıymış gibi geliyor. ""Keşke dememek üzerine" koşullanırsak, kendimizi gereksiz bir baskı altına sokmuş oluruz
Sayfa 136
Mara'nın Apollon'un gelini olarak seçilip tapınağa gönderilmesiyle başlıyor. Tüm geleceğini inanmadığı bir Tanrı'ya sunmaktan şansı yok. Her şeye hazır, onu çağırıyor ama gelen kişi Apollon değil de ikiz kardeşi Rae. Kehanet Tanrısı.
İçinde daha fazla mitolojik unsur olmasını isterdim açıkçası. Belki de yazar serinin ilk kitabı olduğu için bunu az tutmuş olabilir. Onun dışında Mara'nın korkusuz olması, korksa bile karşındakine belli etmemesi hoşuma gitti. Kehanet Tanrısı Rae'nin kehanetini almış olması benim için beklenmedikti.
Mara'nın kendini yanlış tanrıya sunmasında meğer ki Rae' nin de parmağı varmış. Bunu Rae başkasına anlatırken Mara duyup doğal olarak yanlış anlıyor ve Kirke'nin yanına gidiyor. Açık olmak gerekirse bende aynı onun gibi yapardım biraz fevriyim böyle konularda. Ama dinleyip öyle karar vermesi daha iyiydi. Ana karakterlerden ayrı Karr ı da sevdim ben.
Kurguda bazı şeyler de var ama bundan fazlası çok spoiye girdiği için anlatmayacağım. Ama şunu söylemek istiyorum Apollon'u sonradan sevmeye başlayacakmışız.
Dilara Özçelik
Aksın,içimde siyah bir nehir gibi
dolanan keder
unuttuğum, unutmaya çalıştığım ne varsa
bende durmasın
içimde öyle çok ki,her gidenden
biriktirdiğim melekler.
Sayfa 47 - Metis YayıncılıkKitabı okudu
Anlamlı ve güzel bir hikaye. Uzun bir hikaye.. Papatya ve yakamoz..
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Mona Roza
Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller
Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
peki bu yüzde 90'ı yalan hayatlarin bizim hayatimizda etkisi ne ?
baktıkça takip ettikçe duygumuz artıyor. herkes mutlu, ben niye mutsuzum? herkez hayatin tadını çıkarıyor, ben niye kös kös oturuyorum? bende oraya tatile gitsem, öyle bi evde otursam, şu kadının giyindiği gibi giyinsem, şu adam gibi teknem olsa bende mutlu olurdum diyoruz kıyas yaptıkça daha mutsuz oluyor..
Sayfa 60Kitabı okuyor
Küçücük dünyamı yalnız kitaplarla büyütebilirdim, bende öyle yaptım..
Sayfa 44Kitabı okuyor
Benim Annem Hiç Olmadı ki
Ben onu, hiç görmedim,
Bu yüzden, tanımadan yazıyorum,
Anneyi,anne sevgisini,
Soranlara.
Şöyle bir düşünüyorum da;
Anne sevgisi,
Olsa,olsa; Bir güneş ışığı,
Ama sıcacık,sımsıcak,
