Çözülmesinin en beter döneminde bile dıştan bakan habersiz ve masumların gözünde Mordehay kendini yalnız kitaplara adamış bir insandı. Gerçekten de, parmakların bir sala yapışması gibi sarılmıştı onlara. Ve zaten, kelimelerden daha sağlam ve akla yakın ne olabilir ki? Ama bileşimlere ve sözdizimindeki değişikliklere gelince kelimeler de, umutsuz, boğulan ruhların kaynayan, sırıtan bütününü içine alıp emen anafora kapılma tehlikesiyle karşılaşıyorlardı.
"Dostluk iki bıçak gibidir," dedi Miss Hare. "İkisini sürttüğünüzde birbirlerini biletler, ama çok zaman da biri kayıp bir parmağı keser."
Ayrıca, insan içinde gaz çıkarma ihtiyacını bastırmaya alıştıkları gibi, akıllarına akıldışı şeylerin gelmesini önlemeye de kendilerini alıştırmışlardı.