Yirmi yıl önce sürekli her fırsatta kalbimi duygumu inciten benden yirmi yaş büyük bir beyi gördüm bugün, görür görmez gönlüm sevdi onu, Bircan Ağabey Merhaba nasılsınız dedim? onu sevdiğimi hissettirdim , yüzüme bakamadı eli ayağı bir birine dolandı, gözümle konuşmalarımla onu sevdigimi belli ettim, benim perilerim onun perilerini hep sevdi. Onun perileri benim perilerimi hiç sevmedi, kendi hayatımı özelimi gizledigimden beni sevmemiş olabilir, ya da beni zayıf kibar gördüğünden olabilir, ya da annem Ermeni babam kürt olduğu için de olabilir, faşist biriydi fakat tatlı sevimliydi, üç kardeş Ermeni Alevi ve kürt'leri sevmez istemezlerdi, akılları o kadardı, O zaman ki moda faşizmdi modaya uyuyorlardı, özünde iyi hoş güzel insanlardı. Boş tırı vırı hırbo değillerdi. Fakat şu an Ermeni kürt Türk kavgası sırası değil.
Sonuçta hepimiz özürlü hatalı arızalıyız.
Ben Türk olsaydım modaya uyum sağlar Ermeni kürt ve Alevi düşmanı olurdum. ( Kim bilir)