"Yarından sonraki günü bekliyor olabilirsiniz, ama siz de benim gibi sizi dinleyecek birilerinin özlemini duyuyorsunuz."
Benim dünyada tattığım en büyük lezzet, hayat değil, insanlık! Her zaman olduğu gibi şimdi de, yaşıyor olmanın değil, insan olmanın zevkini çıkarıyorum.
Sayfa 139 - İletişim Yayınları 4. Baskı, 1999Kitabı okuyor
Her gün aynı şeyleri yaşamaktan çok sıkıldım. Olmamam gereken yerlerde bulunuyorum. Olmamam gereken insanlarla muhatap oluyorum. Olmamam gereken insana dönüşüyorum. Kendimi tanıyamıyorum, "bütün bu insanların arasında ne işim var benim!" diye haykırasım geliyor Oğuz Atay gibi.
Yadırgadığım durum, inançlarında birçok gereksiz mantıksız şeyi, kendimi hep yakın bulduğum Hristiyanlığın hakikatleriyle birleştirmiş olmalarından çok, hayatlarının benimkine şu tek farkla çok fazla benzemesiydi, iddia ettikleri prensiplere göre yaşamıyorlardı. Güçlü bir şekilde kendilerini aldattıklarını hissediyordum. Onların da benim gibi yaşayabildikleri sürece, yaşamaya devam etmek, elde edebildikleri her şeye sahip olmaya çalışmak arasında hayatın anlamına dair bir fikirleri yoktu. Bu benim için çok acıktı. Çünkü eğer içlerinde yoksulluk, acı çekme ve ölüm yok denilebilecek güçte bir anlam barındırsalardı, bunlara karşı bir korku duymaz, bunlar da ürkmezlerdi.
Lev Tolstoy
Sayfa 56Kitabı okuyor
Sıcaklığı kalmamış bakışlarım hiçbir şeyi konuk etmiyor kendine, hiçbir şey bana gülünç gelmiyor, eskiden yüzümde canlı hareketler yaratan, bitmez tükenmez biçimde gülmeme, konuşmama neden olan şeyler şimdi gözümün önünden ilgisizce akıp geçiyor, kımıltısız dudaklarım kayıtsızlığını, buz gibi sessizliğini bozmuyor. Ah, benim gençliğim! Diriliğim, tazeliğim, ah!
Kavuşma Günü
En güzel gülüşünle karşıla beni
İşte geldim yanına yorgun ve yitik
Yılmışım, yıkılmışım, kahrolmuşum
İçimde tarifsiz bir gariplik.
Anlamaya çalış bir şey sormadan
Yaklaş yanıma, gözlerime bak
Dağıt saçlarını çocuklar gibi
Dinlemezler...Herkes anlatır benim gibi dinleyen az bulunur :)
Herkes söylüyor; hiç kimse dinlemiyordu. Uyumsuz, ölçüsüz çalgılardan meydana gelmiş bir müzik topluluğu gibi başı sonu olmayan, kırık dökük konuşmalar; çok içilmiş, çok yenmiş zamanlara has bir dağınık düşünce ve söz akışı ...
Sayfa 2 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri: Ali Faruk Ersöz, 3. BasımKitabı okuyor
Vazgeçebilir miydim tamamen? Ama onu tekrar görmek, benim elimde olan bir şey değildi. Azap çeken bir ruh gibi bekliyor, kolluyor, arıyordum, lakin boşuna!
Sayfa 20Kitabı okudu
Düşünce
Sordukları zaman, bana ne iş yaptığımı, evli olup olmadığımı, kocamın ne iş yaptığını, ana babamın ne olduklarını sordukları zaman, ne gibi koşullarda yaşadığımı, yanıtlarımı nasıl memnunlukla onayladıklarını yüzlerinde okuyorum. Ve hepsine haykırmak istiyorum. Onayladığınız yanıtlar yalnızca bir yüzey. Ne düzenli bir iş, ne iyi bir konut, ne
Konuşursam kelimelerin canı acıyor.
Onların canı acırken benim canıma okunuyor...
Susmak da buluyorum çareyi, daha acıyacakmış gibi...
Sayfa 83 - HayatKitabı okuyor
İkimizden sen Hayal olduğun gibi ben de Akıl'ım.Senin çılgın Aşk,benim ağırbaşlı Hak olduğum gibi.
Sayfa 161Kitabı okudu
"17 Numara'nın vasat bir gösteri olduğunu söylemenden, Defne Karaca'yla övünmenden... Bütün bunlardan aslında özünün karanlık olduğunu anlamalıydım. Karanlıktan doğduğunu, benim gibi karanlığı seçmediğini görmeliydim, 17 Numara."
Sayfa 23 - Artemis MilenyumKitabı okuyor
